Wężolot zwyczajny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wężolot zwyczajny
Chrysopelea ornata
Shaw, 1802
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Rodzina

połozowate

Podrodzina

połozy

Rodzaj

Chrysopelea

Gatunek

wężolot zwyczajny

Podgatunki
  • C. o. ornata (Shaw, 1802)
  • C. o. ornatissima Werner, 1925
  • C. o. sinhaleya Deraniyagala, 1945[1]

Wężolot zwyczajny[2], nadobnik ozdobny (Chrysopelea ornata) – gatunek węża z rodziny połozowatych.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Przede wszystkim zamieszkuje lasy deszczowe w Indiach, Sri Lance, Indonezji, Mjanmie, Filipinach, Kambodży, Malezji oraz w południowych Chinach. Często spotykany na terenach rolniczych oraz plantacjach na obszarach do 1000 m n.p.m. Zamieszkuje strefę gdzie temperatury są zawsze dodatnie.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała osiąga od 100 do 130 cm[2]. Mocno umięśnione ciało ma zielony kolor, a czarne brzegi łusek tworzą na nim charakterystyczny wzór. Duża głowa wyraźnie oddziela się od reszty ciała, a po jej bokach znajdują się duże oczy. Długi język jest głęboko rozwidlony. Specyficzna budowa ciała umożliwia przemieszczanie się w powietrzu tak zwanym lotem ślizgowym.

Rozwój i pokarm[edytuj | edytuj kod]

Inkubacja trwa 3 miesiące. Samica składa od 6 do 14 jaj[2]. Nadobnik żywi się głównie ptakami, myszami, płazami oraz jaszczurkami.

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Zagrożony, rzuca się z drzewa lotem ślizgowym, szeroko rozszerzając żebra, przez co powierzchnia brzucha staje się wklęsła[2].

Pozostałe[edytuj | edytuj kod]

  • Jad nadobnika jest niegroźny dla człowieka.
  • Nadobnik ozdobny po angielsku nazywany jest "złotym wężem nadrzewnym".
  • Nie zaobserwowano rytuału godowego u nadobników.
  • Węże latające zwane są także wężami rajskimi lub nadobnikami.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chrysopelea ornata (SHAW, 1802). The Reptile Database. [dostęp 2010-09-11]. (ang.).
  2. a b c d David Burnie (red.): Królestwo zwierząt. Świat Książki miejsce = Warszawa, 2003, s. 386. ISBN 83-7311-632-X.