Węglik wolframu
|
|||||||||||||||||||||
 struktura α-WC |
|||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | WC | ||||||||||||||||||||
| Masa molowa | 195,85 g/mol | ||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||
| Numer CAS | 12070-12-1 | ||||||||||||||||||||
| PubChem | 25504 [1] | ||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|||||||||||||||||||||
Węglik wolframu (WC) – nieorganiczny związek chemiczny zawierający wolfram i węgiel, podobny do węgliku tytanu. Ma najwyższą (6000 °C) temperaturę wrzenia spośród znanych związków. Z powodu jego dużej twardości używa się go w narzędziach tnących, pociskach, wygładzarkach i łożyskach, jako tańszą i bardziej odporną na działanie temperatury alternatywę diamentu. Węglik wolframu jest również używany, ze względu na odporność na zarysowania, w jubilerstwie (bransoletki do zegarków, obrączki ślubne).
Przypisy
- ↑ Węglik wolframu (CID: 25504 ) (ang.) w bazie PubChem, United States National Library of Medicine.
- ↑ a b c d e Węglik wolframu (ZVG: 491085) (ang. • niem.) w bazie GESTIS, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung (IFA). [dostęp 2011-02-19].
