Węgorzowate
Anguillidae | |||
Rafinesque, 1810[1] | |||
Przedstawiciel rodziny – Anguilla anguilla | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina |
węgorzowate | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Anguilla Schrank, 1798 | |||
Synonimy | |||
| |||
Rodzaje | |||
|
Węgorzowate[5] (Anguillidae) – rodzina katadromicznych ryb z rzęduwęgorzokształtnych (Anguilliformes). Wszystkie gatunki są poławiane gospodarczo. Jedynym przedstawicielem rodziny w wodach Polski jest węgorz europejski.
Wędrówki węgorzy
[edytuj | edytuj kod]Tarło odbywają w ciepłych i tropikalnych wodach oceanicznych. Dorosłe ryby po tarle prawdopodobnie giną. Larwy (leptocefale) dryfują z prądami morskimi nawet do trzech lat w przypadku węgorza europejskiego. Młode ryby wpływają do wód śródlądowych, gdzie spędzają większą część życia – od kilku do kilkunastu lat. Dorosłe osobniki wracają do oceanu, by odbyć tarło.
Charakterystyka ogólna
[edytuj | edytuj kod]Ciało bardzo długie, w części przedniej niemal cylindryczne, w części ogonowej nieznacznie bocznie spłaszczone, długość ciała dochodzi do 2 m (Anguilla reinhardtii). Łuski drobne, ukryte głęboko w skórze. Płetwa grzbietowa i odbytowa połączone są z płetwą ogonową, brak płetw brzusznych, płetwy piersiowe małe. Początek płetwy grzbietowej jest położony znacznie za płetwami piersiowymi. Linia boczna pełna. Dolna szczęka wysunięta przed górną. Zęby drobne. Oczy dobrze rozwinięte, u młodych i u samic raczej małe, u dorosłych samców wyraźnie większe. Długość życia węgorzy dochodzi do kilkudziesięciu lat.
Węgorze są poławiane dla smacznego mięsa, szczególnie cenionego po uwędzeniu lub zamarynowaniu. Ich krew zawiera toksyczne proteiny niebezpieczne dla człowieka w przypadku zetknięcia jego krwi z krwią węgorza. Związki te tracą toksyczność pod wpływem temperatury i działania enzymów trawiennych.
Klasyfikacja
[edytuj | edytuj kod]Rodzaje zaliczane do tej rodziny:
- współcześnie żyjący[6]
- wymarły[7]
- Eoanguilla Blot, 1978
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b C.S. Rafinesque: Indice dittiologia Siciliana, ossia, Catalogo metodico dei nomi Latini, Italiani, e Siciliani dei pesci, che si rinvengono in Sicilia: disposti secondo un metodo naturale: eseguito da un appendice che contiene la descrizione di alcuni nuovi pesci siciliani: illustrato da due piance. Messina: Presso Giovanni del Nobolo, con approvazzione, 1810, s. 37. (łac.).
- ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 91. (fr.).
- ↑ F. Jarocki: Zoologiia czyli Zwiérzętopismo ogólne podług náynowszego systematu ułożone. T. 4: Ryby. Warszawa: Drukarnia Łątkiewicza, 1822, s. 326, 343. (pol.).
- ↑ T.N. Gill. Families and subfamilies of fishes. „Memoirs of the National Academy of Science”. 6 (6), s. 132, 1893. (ang.).
- ↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970, s. 326.
- ↑ Ron Fricke , William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 11 maja 2024 [dostęp 2024-05-20] (ang.).
- ↑ Taxon: Family Anguillidae - freshwater eels. The Taxonomicon. [dostęp 2013-02-08]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Froese, R. & D. Pauly: Family Anguillidae - Freshwater eels. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org, 2008. [dostęp 2009-03-08]. (ang.).
- Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
- Kent E. Carpenter: Living Marine Resources of the Western Central Pacific (The), Volume 3. Batoid fishes, chimaeras and bony fishes part 1 (Elopidae to Linophrynidae). Rzym: Food and Agriculture Organization of the United Nations, 1999. ISBN 92-5-104302-7.