Włóknoporka naziemna
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
włóknoporka |
| Gatunek |
włóknoporka naziemna |
| Nazwa systematyczna | |
| Byssoporia terrestris (Pers.) M.J. Larsen & Zak Can. J. Bot. 56: 1123 (1978) | |
Włóknoporka naziemna (Byssoporia terrestris (Pers.) M.J. Larsen & Zak) – gatunek grzybów z rzędu gołąbkowców (Russulales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Scutiger, Albatrellaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Takson ten w 1805 r. opisał Christiaan Hendrik Persoon, nadając mu nazwę Poria terrestris[1]. Później zaliczany był do różnych rodzajów. Obecną nazwę nadali mu Michael J. Larsen i Bratislav Zak w 1978 r. Należy do monotypowego rodzaju Byssoporia[1]
Ma 24 synonimy. Niektóre z nich:
- Byssocorticium molliculum (Bourdot) Jülich 1975
- Byssocorticium sartoryi (Bourdot & L. Maire) Bondartsev & Singer 1941
- Byssocorticium terrestre (Pers.) Bondartsev & Singer 1941
- Poria mycorrhiza Killerm. 1927[2].
Polską nazwę zarekomendował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Rozpostarty o grubości do 3 mm, bardzo miękki i łatwy do oddzielenia. Hymenofor poroidalny, warstwa porów żółtawa lub ochrowa, rurki miękkie i gąbczaste, pory nieregularnie kanciaste, 2–3 szt. mm. Brzeg tego samego koloru, włóknisty, z kilkoma cienkimi ryzomorfami[4].
- Cechy mikroskopowe
System strzępkowy monomityczny, strzępki cienkościenne, o szerokości 3–4 µm, rozgałęzione pod kątem prostym, bez sprzążek, odgałęzienia w hymenium cieńsze, liczne. Podstawki maczugowate, 15–20 × 5 µm, z licznymi kroplami oleju w protoplazmie[4].
Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Najwięcej stanowisk włóknoporki naziemnej podano w Europie, poza tym znane jest jej występowanie w Ameryce Północnej, Południowej i Azji[5]. W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył jedno tylko stanowisko w Polsce i to już historyczne, podane przez Bogumiła Eichlera w 1902 r. Nowsze stanowiska podali Z. Flisińska (2004) i D. Karasiński (2016)[6].
Grzyb naziemny, saprotrof. W Polsce notowany na leżących na ziemi gałęziach i pniach olszy[3]. Występuje na martwym drewnie i na ściółce leśnej. Według J. Erikssona i L. Ryvardena wydaje się być raczej grzybem ściółkowym niż prawdziwym gatunkiem rozkładającym drewno[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2023-10-31].
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 90, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c J. Eriksson, L. Ryvarden, The Corticiaceae of North Europe, t. 2, Mycobank, 1973, s. 60–287 [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Mapa występowania Byssoporia terrestris na świecie [online], gbif.org [dostęp 2023-10-31] (ang.).
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-10-09] (pol.).