Władysław Czarniawski

Władysław Czarniawski
	major saperów
Data urodzenia	30 stycznia 1892
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1934
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	2 Pułk Piechoty Legionów; Batalion Mostowy; XXI Batalion Saperów; 5 pułk saperów
Stanowiska	dowódca kompanii; dowódca batalionu saperów; zastępca dowódcy batalionu saperów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-ukraińska; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Władysław Czarniawski (ur. 30 stycznia 1892, zm. ?) – major saperów Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Władysław Czarniawski urodził się 30 stycznia 1892 roku.

W 1921 jako kapitan piechoty zorganizował kompanię techniczną w 2 pułku piechoty Legionów^[1]^[2]. W latach 1923–1924 pełni obowiązki komendanta kadry w batalionie mostowym^[3]^[4]^[5]. 17 czerwca 1925 roku został przesunięty na stanowisko pełniącego obowiązki kwatermistrza batalionu^[6], a 31 grudnia 1925 roku przesunięty na stanowisko dowódcy kompanii^[7]^[8]. 21 sierpnia 1926 roku został przeniesiony do 5 pułku saperów w Krakowie na stanowisko dowódcy XXI batalionu saperów^[9]^[10]. Od marca 1928 roku był słuchaczem pięciomiesięcznego Kursu Doskonalenia Oficerów Sztabowych Saperów w Oficerskiej Szkole Inżynierii w Warszawie^[11]. W 1932 roku objął obowiązki zastępcy dowódcy 5 batalionu saperów^[12]. 30 marca 1934 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska z pozostawieniem bez przynależności służbowej i z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr 5^[13].

Z dniem 31 lipca 1934 roku został przeniesiony w stan spoczynku^[14].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

kapitan – zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919^[15]
major – zweryfikowany ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 lok. 6^[16]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Walecznych – trzykrotnie (po raz 1 i 2 w 1921)^[17]^[18]
Medal międzysojuszniczy „Médaille Interalliée” (zezwolenie Naczelnika Państwa w 1921)^[19]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Zarys Historii Wojennej Pułków Polskich 1918-20 – 2 P.P.L., s. 16.
↑ „Spis oficerów na dzień 01.06.1921r.”, str. 26, 588.
↑ Rocznik oficerski 1923, s. 894, 907.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 44 z 18 listopada 1922 roku.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 47 z 25 listopada 1922 roku.
↑ Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr. 64 z 17 czerwca 1925
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 64 z 17 czerwca 1925 roku, s. 323.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 140 z 31 grudnia 1925 roku
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 33 z 21 sierpnia 1926 roku, s. 270.
↑ Rocznik oficerski 1928, s. 593, 573.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1929 roku, s. 225.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 135.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 282.
↑ Rocznik oficerski 1923 s. 894, 907
↑ Rocznik oficerski 1928, s. 593.
↑ „Na wniosek gen. br. Hallera Józefa za męstwo i odwagę wykazane w bitwie Kaniowskiej w składzie b. II Korpusu Wschodniego w dniu 11.5.18 r.”, Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2098 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 42, s. 1670)
↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 57)
↑ Decyzja Naczelnika Państwa z 12 grudnia 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 9, s. 268)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Józef Sitko, Zarys Historii Wojennej Pułków Polskich 1918-20 – 2 Pułk Piechoty Legionów.
Roczniki oficerskie 1923, 1928.
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z 1925, 1928, 1929.

[1] Zarys Historii Wojennej Pułków Polskich 1918-20 – 2 P.P.L., s. 16.

[2] „Spis oficerów na dzień 01.06.1921r.”, str. 26, 588.

[3] Rocznik oficerski 1923, s. 894, 907.

[4] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 44 z 18 listopada 1922 roku.

[5] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 47 z 25 listopada 1922 roku.

[6] Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych nr. 64 z 17 czerwca 1925

[7] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 64 z 17 czerwca 1925 roku, s. 323.

[8] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 140 z 31 grudnia 1925 roku

[9] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 33 z 21 sierpnia 1926 roku, s. 270.

[10] Rocznik oficerski 1928, s. 593, 573.

[11] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku.

[12] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1929 roku, s. 225.

[13] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 30 marca 1934 roku, s. 135.

[14] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 282.

[15] Rocznik oficerski 1923 s. 894, 907

[16] Rocznik oficerski 1928, s. 593.

[17] „Na wniosek gen. br. Hallera Józefa za męstwo i odwagę wykazane w bitwie Kaniowskiej w składzie b. II Korpusu Wschodniego w dniu 11.5.18 r.”, Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2098 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 42, s. 1670)

[18] Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 57)

[19] Decyzja Naczelnika Państwa z 12 grudnia 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 9, s. 268)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]