Władysław Godik

Władysław Godik
	; Władysław Godik w 1923
Data i miejsce urodzenia	1 kwietnia 1892 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	18 grudnia 1952 ; Warszawa
	Odznaczenia

Władysław Jakub Godik, znany także jako Wolko Godik, Willy Godik, Vladislav Godi (ur. 1 kwietnia 1892 w Warszawie, zm. 18 grudnia 1952 tamże) – polsko-żydowski piosenkarz, aktor i reżyser.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej w Warszawie zaczął w 1911 studiować weterynarię. Ze względów politycznych musiał jednak jeszcze w tym samym roku wyjechać do Rosji, gdzie zaczął zarabiać występami w cyrku w Charkowie. Następnie grał w operetce w Kijowie. W 1915–1918 występował w teatrze rewiowym w Wiedniu, zyskując sławę jako konferansjer.

W 1918 wrócił do Polski. W latach 1920–1928 występował m.in. w Teatrze Azazel. W tym okresie przypuszczalnie był mężem Oli Lilith. W 1924 po raz pierwszy zagrał w filmie Ślubowanie w reżyserii Zygmunta Turkowa. W latach 1929–1932 występował w Stanach Zjednoczonych. W latach 1933–1939 grał w teatrach żydowskich w Polsce.

We wrześniu 1939 znalazł się na terenach wcielonych do ZSRR. W latach 1939–1941 występował w teatrze żydowskim w Białymstoku, a od 1941 w Moskwie. W 1942 wstąpił do Armii Czerwonej – był ranny w czasie walki. Po powrocie do zdrowia występował w Moskwie, m.in. w Teatrze Miniatur, a od 1944 w Teatrze 1 Armii Wojska Polskiego. Od 1945 grał w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi, a od 1946 do końca życia w Teatrze Polskim w Warszawie.

Jego najbardziej znaną rolą filmową jest krawiec Liberman w Ulicy Granicznej w reżyserii Aleksandra Forda z 1948.

W 1950 otrzymał Państwową Nagrodę Artystyczną III stopnia (zespołową) za rolę Kovacsa w sztuce Sprawa Pawła Eszteraga Sandora Gergelyego w Państwowym Teatrze Kameralnym w Warszawie^[1]. Postanowieniem prezydenta Bolesława Bieruta z 10 września 1952 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[2].

Zmarł w Warszawie, pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A23-tuje-3)^[3].

Przypisy

↑ Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 1, 6 sierpnia 1950. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 2024-08-16].
↑ M.P. z 1952 r. nr 82, poz. 1311 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ Lista pochowanych. Władysław Godik. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].

Bibliografia

Władysław Godik w bazie filmpolski.pl
Władysław Godik, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .

[1] Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 1, 6 sierpnia 1950. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 2024-08-16].

[2] M.P. z 1952 r. nr 82, poz. 1311 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[3] Lista pochowanych. Władysław Godik. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].

[1]

[2]

[3]