Władysław Zarzycki

Władysław Zarzycki

„Rojan”, „Radek”

podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	6 stycznia 1897 Pieczyska k. Grójca
Data i miejsce śmierci	1 lutego 1971 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1918–1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Jednostki	6 Pułk Piechoty Legionów
Stanowiska	dowódca batalionu, komendant AK dzielnic B i C w Wilnie
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka, II wojna światowa: kampania wrześniowa operacja wileńska
Odznaczenia

Władysław Zarzycki ps. „Rojan”, „Radek” (ur. 6 stycznia 1897 w Pieczyskach k. Grójca, zm. 1 lutego 1971 w Warszawie) – podpułkownik Wojska Polskiego, komendant Garnizonu Wilno Armii Krajowej, więzień sowieckich łagrów.

Życiorys

Syn Piotra i Marcjanny zd. Gross. Absolwent Studium Nauczycielskiego im. Stanisława Konarskiego w Warszawie i Szkoły Podoficerskiej Polskiej Organizacji Wojskowej. Od 1918 r. w służbie czynnej w Wojsku Polskim, dowódca plutonu, a następnie kompanii, w wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1919–1920. Awansowany do stopnia porucznika, a następnie kapitana, służył w 6 Pułk Piechoty Legionów w Wilnie. W 1931 r. przeniesiony na stanowisko wykładowcy w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. W 1936 awansowany do stopnia majora objął dowództwo batalionu w 6 Pułku. Z jednostką tą walczył w kampanii wrześniowej 1939 r. Ranny, przebywał w szpitalu, z którego został zwolniony. Przedostał się do Wilna, gdzie wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, przekształconego w Armię Krajową. Od 1943 r. był komendantem dzielnicy C, a następnie B, w Wilnie. W lipcu 1944 r. na czele swoich struktur wziął udział w operacji wileńskiej. Po wkroczeniu Sowietów pozostał w konspiracji. 11 listopada tegoż roku awansowany do stopnia podpułkownika. 21 grudnia aresztowany przez NKWD. 18 sierpnia 1945 r. skazany przez Trybunał Wojsk NKWD na 15 lat robót katorżniczych i 5 lat utraty praw obywatelskich. Od 25 października więziony w łagrze w Workucie, gdzie wykonywał prace niewolnicze. 6 stycznia 1949 r. jako niepoprawny więzień przeniesiony do specjalnego obozu Rieczłag, gdzie dalej musiał wykonywać prace niewolnicze. 29 czerwca 1955 r. zwolniony z Rieczłagu i zesłany do Republiki Komi. 15 grudnia tegoż roku repatriowany do Polski. Zamieszkał w Grójcu, po ciężkiej chorobie zmarł w szpitalu w Warszawie. Pochowany w Grójcu.

Odznaczenia

• Order Virtuti Militari V klasy
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Wojska

Linki zewnętrzne

• Władysław Zarzycki, Z Wilna do Workuty. Wspomnienia komendanta garnizonu Okręgu Wileńskiego AK, Warszawa 2011, s. 432 (seria „Relacje i wspomnienia”, t. 16)