Władysław Zbigniew Teisseyre

Władysław Zbigniew Teisseyre
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1924 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	28 marca 2021 ; Otwock
	Prof. dr hab. mgr inż nauk technicznych
Alma Mater	Politechnika Gdańska
Doktorat	1968 – nauki techniczne – mechanika ; Politechnika Warszawska
	Nauczyciel akademicki

Władysław Zbigniew Teisseyre (ur. 10 sierpnia 1924 we Lwowie, zm. 28 marca 2021 w Otwocku) – polski naukowiec i technolog, powstaniec warszawski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10.08.1924 r. we Lwowie. Należał do znanej rodziny inteligenckiej, której polskie początki związane są z ucieczką protoplastki rodu z Francji ogarniętej Wielką Rewolucją. W Polsce są dwie linie rodziny Teisseyre – ich wspólnym przodkiem był Henryk Teisseyre (1826-1900). Władysław Zbigniew Teisseyre był jego wnukiem, a synem Jana Tesseyre, który był przyrodnim bratem (młodszym) Wawrzyńca Teisseyre. Władysław Zbigniew miał też przyrodnich braci (starszych) – Tadeusza i Zdzisława. Jego córkami są Małgorzata i Joanna.

Studia odbył na Politechnice Gdańskiej uzyskując tytuł zawodowy mgr inż. mechanik. Doktoryzował się na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej na podstawie rozprawy pt. „Badania i ocena stopnia realności wielkości wynikowych projektów technologicznych” (promotor prof. Tadeusz Puff). Na tym wydziale pracował w Instytucie Organizacji Zarządzania, a równolegle kolejno: w Przedsiębiorstwie Projektowania Budowy Zakładów Przemysłu Metalowego i Elektrotechnicznego, w Centralnym Ośrodku Badawczym Normalizacji, w Biurze Projektów Przemysłu Maszynowego BIPROMASZ. Aktywnie uczestniczył w pracach Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierowania oraz Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników Polskich.

Jego aktywność zawodowa i naukowa dotyczyła zagadnień:

wyboru procesu technologicznego za pomocą badań ekonomicznej efektywności inwestycyjnej z zastosowaniem rozwiązań informatycznych
ekonomicznej efektywności inwestycji w funkcji wielkości produkcji i stopnia automatyzacji
jednolitego systemu klasyfikacji konstrukcyjno-technologicznej przedmiotów produkcji
normalizacji w klasyfikacjach przemysłowych
zagadnień metodologicznych projektowania technicznego
możliwości i celowości stosowania rozwiązań informatycznych w projektowaniu technologicznym.

Był prodziekanem Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej w latach 1981–1987.

Uczestniczył w powstaniu warszawskim 1944 (pseudonim „Nurt”) – jednostka bojowa: Okręg Warszawski Armii Krajowej – I Obwód „Radwan” (Śródmieście) – 3. Rejon „Ratusz” – VI zgrupowanie Wojskowej Służby Ochrony Powstania – batalion „Bełt” – 1. kompania (dawna 31. kompania WSOP) – pluton „Wysocki” dowodzony przez Janusza Platowskiego oraz ppor. Bruno Bronisława Glancera “Bronisławski”.

Zmarł w Otwocku 28.03.2021 r., jest pochowany z żoną Teresą na tamtejszym cmentarzu przy ul. Kopernika 1, sektor IV, rząd E, grób nr 518.

Stanowiska[edytuj | edytuj kod]

prodziekan Wydziału Mechanicznego Technologicznego Politechniki Warszawskiej (1981–1987)

Członkostwa[edytuj | edytuj kod]

Światowy Związek Żołnierzy AK
TNOiK
SIMP

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]