Wacław Romuald Kochański

Wacław Romuald Kochański
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1878 ; Kamieniec Podolski
Data i miejsce śmierci	5 czerwca 1939 ; Warszawa
Instrumenty	skrzypce
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	skrzypek, pedagog
	Odznaczenia

Wacław Romuald Kochański (ur. 2 maja 1878 w Kamieńcu Podolskim, zm. 5 czerwca 1939 w Warszawie) – polski skrzypek i pedagog muzyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława Kochańskiego i Joanny z Olędzkich, mąż Olgi Kochańskiej, ojciec Jana Kazimierza Kochańskiego.

Od dzieciństwa uczył się gry na skrzypcach, po raz pierwszy wystąpił publicznie w wieku siedmiu lat. Uczęszczał do męskiego gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, kończąc naukę ze srebrnym medalem. W okresie nauki organizował tajną polską bibliotekę.

Studiował wiolinistykę w Sankt Petersburgu u Leopolda Auera i w Kijowie u Otakara Ševčíka. Do początku rewolucji 1905 roku był koncertmistrzem Filharmonii Petersburskiej. W tym samym roku przeniósł się do Lwowa, gdzie do roku 1914 prowadził klasę skrzypiec w Instytucie Muzycznym Heleny Ottawowej we Lwowie. W latach 1920–1921 był profesorem Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie.

W latach 1921–1922 przebywał w Stanach Zjednoczonych, prowadząc działalność pedagogiczną i koncertową. W 1923 zamieszkał w Warszawie, obejmując stanowisko profesora klasy skrzypiec Konserwatorium Muzycznego. 20 października 1936 został mianowany przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego wicedyrektorem konserwatorium warszawskiego na okres trzech lat^[1]. Prowadził też działalność koncertową. Dla wytwórni płytowej „Syrena Record” nagrał w roku 1930 m.in. transkrypcje skrzypcowe utworów Chopina.

Zmarł w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 17-7-30)^[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[3]
Kawaler I Klasy Orderu Wazów (Szwecja, 1933)^[4]
Krzyż Oficerski Orderu Korony (Belgia, 1937)^[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Nominacja prof. Kochańskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 250 z 30 października 1936.
↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2020-11-04] .
↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej”.
↑ Sveriges Statskalender 1940. Bihang. Sztokholm. s. 320. (szw.).
↑ Odznaczenie prof. W. Kochańskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 76 z 6 kwietnia 1937.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Biografia
Anna Dzierbicka, Kochański Wacław Romuald, [w:] Polski słownik biograficzny : t.13 : Wrocław - Warszawa - Kraków, 1967–1968: s. 213–214.

[1] Nominacja prof. Kochańskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 250 z 30 października 1936.

[2] Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2020-11-04] .

[3] M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej”.

[4] Sveriges Statskalender 1940. Bihang. Sztokholm. s. 320. (szw.).

[5] Odznaczenie prof. W. Kochańskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 76 z 6 kwietnia 1937.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]