Przejdź do zawartości

Walerija Sołowjowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walerija Sołowjowa
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1992
Saratów

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Andriej Kozłow

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

163 (27 maja 2013)

Australian Open

3Q (2013)

Roland Garros

1Q (2013)

Wimbledon

1Q (2013)

US Open

2Q (2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 15 ITF

Najwyżej w rankingu

67 (15 lipca 2013)

Australian Open

1R (2014)

Roland Garros

1R (2013)

Wimbledon

1R (2013)

Walerija Sołowjowa, ros. Валерия Александровна Соловьева (ur. 3 listopada 1992 w Saratowie) – rosyjska tenisistka, mistrzyni juniorskiego turnieju wielkoszlemowego US Open z 2009 roku w grze podwójnej.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kontakt z zawodowym tenisem miała w czerwcu 2009 roku, kiedy to otrzymała dziką kartę do udziału w kwalifikacjach do niewielkiego turnieju ITF w holenderskim Apeldoorn. Nie zagrała tam jednak żadnego meczu, oddając już pierwszy mecz walkowerem. Po tym nieudanym starcie zagrała w wielkoszlemowym turnieju US Open w grze podwójnej dziewcząt i w parze z Ukrainką Maryną Zanewśką wygrała cały turniej.

W styczniu 2010 roku wygrała kwalifikacje do turnieju ITF w Plantation i wystąpiła w turnieju głównym. W pierwszej rundzie trafiła na Karolinę Kosińską i po trzysetowym meczu przegrała, odpadając tym samym z turnieju. 1 sierpnia 2010 roku wygrała swój pierwszy, i jak dotąd jedyny, turniej singlowy w Bree, pokonując w finale Francuzkę Myrtille Georges. Tydzień później, na turnieju w Moskwie, wygrała pierwszy turniej deblowy, gdzie w parze z Nadieżdą Guskową zwyciężyła z parą Teodora Mirčić / Marija Mirkovic. W sumie na swoim koncie ma wygrane trzy turnieje singlowe i czternaście deblowych rangi ITF.

W lutym 2011 roku spróbowała swoich sił w rozgrywkach cyklu WTA i zagrała w kwalifikacjach do turnieju Copa Colsanitas Santander w Bogocie, ale Włoszka, Corinna Dentoni okazała się od niej lepsza już w pierwszej rundzie tych kwalifikacji. Udanie natomiast przeszła kwalifikacje do turnieju Baku Cup i po wygraniu decydującego o awansie meczu z Tatią Mikadze zagrała w turnieju głównym. W fazie głównej imprezy przegrała w pierwszej rundzie z Anastasiją Pawluczenkową.

W 2012 roku zwyciężyła w pierwszym turnieju WTA, a miało to miejsce w Baku, kiedy razem z Iryną Buriaczok pokonały 6:3, 6:2 Evę Birnerovą i Albertę Brianti.

Na początku stycznia 2013 roku, również z Buriaczok, doszła do finału w Shenzhen, gdzie uległy 0:6, 5:7 parze Chan Hao-chingChan Yung-jan. W kwietniu razem z Ralucą Olaru osiągnęły finał w Katowicach, gdzie w meczu mistrzowskim przegrały z Larą Arruabarreną i Lourdes Domínguez Lino 4:6, 5:7. W czerwcu razem z Olaru zwyciężyły w Norymberdze, po pokonaniu w finale pary Anna-Lena GrönefeldKvěta Peschke wynikiem 2:6, 7:6(3), 11–9.

W maju 2014 roku w parze z Evą Hrdinovą zanotowała finał zawodów deblowych w Oeiras. W meczu mistrzowskim debel uległ parze Cara BlackSania Mirza wynikiem 4:6, 3:6.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna 5 (2–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 28 lipca 2012 Baku Twarda Ukraina Iryna Buriaczok Czechy Eva Birnerová
Włochy Alberta Brianti
6:3, 6:2
Finalistka 1. 5 stycznia 2013 Shenzhen Twarda Ukraina Iryna Buriaczok Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
0:6, 5:7
Finalistka 2. 14 kwietnia 2013 Katowice Ceglana (hala) Rumunia Raluca Olaru Hiszpania Lara Arruabarrena
Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
4:6, 5:7
Zwyciężczyni 2. 15 czerwca 2013 Norymberga Ceglana Rumunia Raluca Olaru Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Czechy Květa Peschke
2:6, 7:6(3), 11–9
Finalistka 3. 3 maja 2014 Oeiras Ceglana Czechy Eva Hrdinová Zimbabwe Cara Black
Indie Sania Mirza
4:6, 3:6

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 01/08/2010 Belgia Bree 10 000 ziemna Francja Myrtille Georges 5:7, 6:4, 6:3
2. 15/05/2016 Stany Zjednoczone Naples 25 000 ziemna Stany Zjednoczone Kayla Day 6:4, 6:0
3. 26/06/2016 Stany Zjednoczone Baton Rouge 25 000 twarda Stany Zjednoczone Jennifer Elie 5:7, 6:3, 6:0

Finały wielkoszlemowych turniejów juniorskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2009 Stany Zjednoczone US Open Twarda Ukraina Maryna Zanewśka Rumunia Elena Bogdan
Tajlandia N. Lertcheewakarn
1:6, 6:3, 10-6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]