Walter Munk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walter Munk
podporucznik artylerii podporucznik artylerii
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1895
Żywiec-Zabłocie

Data i miejsce śmierci

20 września 1920
Łódź

Przebieg służby
Lata służby

1915–1920

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie

Jednostki

pociąg pancerny „Zagończyk”

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Tablica na cmentarzu żydowskim w Żywcu upamiętniająca Waltera Munka (2019)

Walter Munk (ur. 5 stycznia 1895 w Żywcu-Zabłociu, zm. 20 września 1920 w Łodzi) – podporucznik artylerii cesarskiej i królewskiej armii i Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Aleksandra, właściciela fabryki w Żywcu, i Reginy z domu Berger oraz bratem Zygfryda, porucznika WP, zamordowanego w Katyniu. Posiadał wykształcenie techniczne. W grudniu 1915 wcielony został do armii austriackiej, a 11 listopada 1918 do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Podczas obrony Zamościa przed konnicą Budionnego dowodził artylerią pociągu pancernego „Zagończyk”. 31 sierpnia 1920 został ciężko ranny, a 20 września zmarł w szpitalu w Łodzi. Za udział w obronie Zamościa został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1922)[1] i awansowany do stopnia porucznika. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Żywcu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 2, s. 112
  2. Walter Munk. Baza danych nagrobków cmentarzy żydowskich w Polsce. [dostęp 2021-01-03]. (pol.).}

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Wojskowe Biuro Historyczne, Warszawa 1934