Wanda Gościmińska
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1914 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 września 2000 |
| Posłanka I kadencji Sejmu PRL | |
| Okres |
od 20 listopada 1952 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Wanda Gościmińska z domu Płocek (ur. 1 stycznia 1914 w Łodzi, zm. 16 września 2000 tamże) – polska włókniarka, przodownica pracy, posłanka na Sejm PRL I kadencji[1]. Budownicza Polski Ludowej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Córka Józefa i Franciszki z domu Trojanowskiej. Pracowała jako włókniarka w Zakładach Przemysłu Bawełnianego w Rudzie Pabianickiej pod Łodzią[1]. Na fali socjalistycznej propagandy w okresie PRL uznawana była za najsłynniejszą przodownicę pracy[2]. W 1948 otrzymała Brązowy Krzyż Zasługi[3]. W uznaniu zasług została między innymi dyrektorem Zakładów Tekstylno-Dziewiarskich, a także jako pierwsza kobieta odznaczona Orderem Budowniczych Polski Ludowej w 1949[4]. W listopadzie 1949 została członkiem Ogólnokrajowego Komitetu Obchodu 70-lecia urodzin Józefa Stalina[5]. W latach 1952–1956 była posłem na Sejm PRL z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1].
W 1975, reżyser Wojciech Wiszniewski nakręcił inscenizowany film dokumentalny pt. Wanda Gościmińska. Włókniarka, poświęcony jej osobie[6], a w 2013 na bazie tego filmu i życiorysu Gościmińskiej – Galeria Manhattan w Łodzi zaprezentowała wystawę Kobieta z marmuru[2].
28 listopada 1988 weszła w skład Honorowego Komitetu Obchodów 40-lecia Kongresu Zjednoczeniowego PPR – PPS – powstania PZPR[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Gościmińska Wanda (1914-). bs.sejm.gov.pl. [dostęp 2017-12-15]. (pol.).
- ↑ a b Czerwona Łódź to brzmi dumnie. dzienniklodzki.pl. [dostęp 2017-12-15]. (pol.).
- ↑ M.P. z 1948 r. nr 48, poz. 270
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 5, poz. 51.
- ↑ Życie Warszawy, nr 306 (1808), 6 listopada 1949, str. 1
- ↑ Wanda Gościmińska. Włókniarka. filmpolski.pl. [dostęp 2017-12-15]. (pol.).
- ↑ Trybuna Robotnicza, nr 277, 29 listopada 1988, str. 5