Wasilij Carr
| generał major | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Wasilij Aleksiejewicz Carr (Karr), ros. Василий Алексеевич Кар (ur. 1730, zm. 25 lutego 1806 w Moskwie) – generał major wojsk rosyjskich od 1771 roku.
Pułkownik od 1763 roku, brygadier od 1770. Dowodził oddziałem wojsk rosyjskich osłaniającym konfederację radomską w 1767 roku. [1] W 1771 w rosyjskim korpusie ekspedycyjnym walczył z konfederatami barskimi. Jako dowódca ekspedycji karnej wziął udział w tłumieniu powstania Pugaczowa.
W 1768 odznaczony Orderem Świętego Stanisława. W tym samym roku uzyskał polski indygenat[2].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Władysław Konopczyński, Konfederacja barska, t. I-II Warszawa 1991
- Кар Василий Алексеевич
- Zbigniew Dunin-Wilczyński: Order Św. Stanisława, Warszawa 2006
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, Warszawa 1900 t. I , s. 286, 301.
- ↑ Edward Rawicz, Indygenat w Polsce za Stanisława Augusta, w: Rocznik Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu za rok 1924, Przemyśl 1924, s. 52 (jako Kar Bazyli).