Wasserbillig
49°43′01″N 6°30′00″E/49,716944 6,500000 Wasserbillig widziane od strony niemieckiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Kanton | |
| Gmina | |
| Wysokość |
132 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
L-6601 |
Położenie na mapie Luksemburga  | |
| 49°43′01″N 6°30′00″E/49,716944 6,500000
| |
| Strona internetowa | |
Wasserbillig (luks. Waasserbëlleg) – miasteczko we wschodnim Luksemburgu, stolica administracyjna gminy Mertert. Miejscowość zamieszkują 2834 osoby[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wasserbillig jest położone u ujścia Sûre do Mozeli[2]. Rzeki stanowią tu granicę administracyjną kraju – po drugiej stronie Mozeli znajduje się niemiecka miejscowość Oberbillig, a Sûre – Wasserbilligerbrück.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Ważną rolę w miejscowej gospodarce, ze względu na korzystniejsze przepisy podatkowe w Luksemburgu i niewielką odległość do Niemiec, stanowi sprzedaż paliw przyjezdnym (niem. Tanktourismus). Na stację benzynową przebudowano nawet dawne przejście graniczne na trasie E44. Wasserbillig leży na północnym skraju luksemburskiego obszaru uprawy winorośli (fr. Appellation Moselle Luxembourgoise Contrôlée)[3][4].
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Wasserbillig leży po południowej stronie trasy E44, obejmującej m.in. niemiecką autostradę A64 i luksemburską A1. Do położonego na przeciwległym brzegu Mozeli Oberbillig kursuje prom.
W Wasserbillig od 1861 znajduje się stacja kolejowa Wasserbillig[2]. Pociągi obsługują linię Luksemburg - Wasserbillig - Trewir oraz połączenie z Sandweiler[5].
Znani mieszkańcy[edytuj | edytuj kod]
Z miejscowości pochodzi Jacques Santer, premier Luksemburga w latach 1984–1995 i późniejszy przewodniczący Komisji Europejskiej (1995–1999).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Administration Communale de Mertert: La commune en chiffres. mertert.lu. [dostęp 2013-06-02]. (fr.).
- ↑ a b Administration Communale de Mertert: La commune se présente. mertert.lu. [dostęp 2013-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 października 2017)]. (fr.).
- ↑ Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 404. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ Tom Stevenson: The Sotheby's Wine Encyclopedia. Wyd. 4. Londyn: Dorling Kindersley, 2005, s. 408. ISBN 0-7566-1324-8. (ang.).
- ↑ Infos sur la Gare. Wasserbillig. CFL. [dostęp 2013-06-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 lipca 2007)]. (fr.).