Wehikuł wyobraźni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wehikuł wyobraźniantologia polskich opowiadań science fiction w wyborze i z posłowiem Bronisława Kledzika, wydana w 1978 przez Wydawnictwo Poznańskie w ramach serii wydawniczej „SF”.

Krytyka[edytuj | edytuj kod]

W 1983 r. Leszek Bugajski pisał, że "Antologia opowiadań zatytułowanych Wehikuł wyobraźni (1978), jest książką potrzebną na obecnym etapie rozwoju polskiej fantastyki naukowej, albowiem sumuje nasz stan posiadania w tej dziedzinie literatury" w momencie zmian pokoleniowych[1].

Maciej Parowski napisał o antologii, że jest „niezłym obrazem stanu polskiej sf”[2], a także że jest „nieco ciekawsza i obszerniejsza” od wydanego w tym samym okresie tomu Gość z głębin[3]. Wojtek Sedeńko ocenia, że zbiór „dość dobrze” dokumentuje dokonania polskich autorów s-f[4].

Zawartość[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leszek Bugajski, Spotkania drugiego stopnia, Krajowa Agencja Wydawnicza, 1983, s. 83-84, ISBN 978-83-03-00242-6 [dostęp 2022-02-24] (pol.).
  2. Maciej Parowski: Czwarta generacja (Posłowie). W: Trzecia brama. Opowiadania nagrodzone w konkursie miesięcznika „Fantastyka” 1982/83. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 293, seria: Fantastyka polska. ISBN 83-08-01599-9.
  3. Maciej Parowski: Widok przez „Trzecią bramę”. W: Rok 1984. Antologia współczesnej SF. Warszawa: Almapress, 1988, s. 226. (pol.).
  4. Słowo wstępu. W: Wizje alternatywne. Wojtek Sedeńko (red.). Białystok: Oficyna Wydawnicza „ARAX”, 1990, s. 7. ISBN 83-85211-05-5.