Whitney Straight

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Whitney Straight
ilustracja
Imię i nazwisko

Whitney Willard Straight

Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1912
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 1979
Fulham

Sukcesy

1933-1934: Mountain Championship (zwycięzca)
1934: JCC international Trophy (zwycięzca)
1934: Donington Trophy (zwycięzca)
1934: Grand Prix RPA (zwycięzca)

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy) Krzyż Wojskowy (Wielka Brytania) Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej (Wielka Brytania)

Whitney Willard Straight (ur. 6 listopada 1912 roku w Nowym Jorku, zm. 5 kwietnia 1979 roku w Fulham) – amerykańsko-brytyjski kierowca wyścigowy. Pilot brytyjskich sił lotniczych Royal Air Force. Odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego, Military Cross oraz Distinguished Flying Cross.

Studiował w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge[1].

Kariera pilota[edytuj | edytuj kod]

Straight zainteresował się lataniem już po przeprowadzce do Anglii. W wieku 16 lat miał już za sobą 60 godzin lotu. W 1936 roku, kiedy otrzymał brytyjskie obywatelstwo, przyczynił się do rozwoju samolotu Miles Whitney Straight. Był jednym z założycieli komercyjnego przedsiębiorstwa lotniczego Straight Corporation.

Podczas II wojny światowej Straight dołączył do brytyjskich sił lotniczych. Uczestniczył w poszukiwaniach zamarzniętego jeziora w Norwegii w 1940 roku, na którym zbudowano tymczasowe lotnisko. W czasie bombardowania został ciężko ranny. Uczestniczył w bitwie o Anglię, w czasie której zestrzelił co najmniej trzy samoloty. 31 lipca 1941 roku został zestrzelony nad Francją. Trafił do obozu jenieckiego, z którego jednak uciekł i dzięki francuskiemu ruchowi oporu zdołał przedostać się do Gibraltaru. Od września 1942 roku walczył na Bliskim Wschodzie.

Kariera wyścigowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę wyścigową Straight rozpoczął w czasie studiów w Cambridge. Korzystał z samochodu Maserati. Po zwycięstwie w wyścigu Mountain Championship w 1933 roku postanowił utworzyć własny zespół wyścigowy wyposażony w biało-niebieskie Maserati 8CM. W sezonie 1934 wygrał cztery Grand Prix: JCC international Trophy, Mountain Championship, Donington Trophy oraz Grand Prix RPA. W 1935 roku starał się dołączyć do ekipy Auto Union, jednak bez powodzenia. Ostatecznie, zgodnie z obietnicą daną żonie, postanowił zrezygnować z dalszego ścigania.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]