Więźba sadzenia

Ten artykuł od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Więźba układ i odległość między sadzonkami w uprawie leśnej lub na plantacjach (np.: drzew szybkorosnących i nasienna) .

Więźba może mieć charakter:

regularny:
- w lesie na uprawie: prostokątny i kwadratowy,
- na plantacji (oprócz wymienionych: trójkątna lub w piątkę -pięciokątna),
nieregularny:
- występujący w uprawach pochodzenia naturalnego (gdzie raczej nie używa się określenia więźby),
- dla gatunków wprawadzanych "poza więźbą" (biocenotycznych).

Dla gatunków podstawowych stosuje się więźby prostokątne od 2,5x2 do 4x5m. Dla olszy, świerka i jedlicy są gęstsze, natomiast luźniejszą więźbę stosje się dla modrzewia, brzozy i osiki. Więźba gatunków towarzyszących zależy od ich szybkości wzrostu.