Wiaczesław Małafiejew
Małafiejew w barwach Zenita (2015) | |||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Wiaczesław Aleksandrowicz Małafiejew | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1979 | ||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Strona internetowa |
Wiaczesław Aleksandrowicz Małafiejew (ros. Вячеслав Александрович Малафеев; ur. 4 marca 1979 w Leningradzie) – piłkarz rosyjski grający na pozycji bramkarza.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Malafiejew jest wdowcem. Marina Małafiejewa, żona bramkarza zginęła w wypadku samochodowym 17 marca 2011 roku wczesnym rankiem. Mieli dwoje dzieci – Ksenię i Maksa. W grudniu 2012 ożenił się po raz drugi. Jego wybranką została Katia Komiakowa, 24-letnia tancerka rosyjskiego zespołu DJ Dolls. W maju 2013 urodził im się syn Aleks.
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Małafiejew urodził się w Leningradzie. W wieku 9 lat trafił do znanej piłkarskiej szkółki w tym mieście o nazwie Smiena. W 1997 roku trafił do Zenitu Petersburg, ale początkowo grywał w rezerwach klubu w Trzeciej Dywizji. W 1998 roku trafił do pierwszej drużyny, a w 1999 kontuzji doznał pierwszy golkiper zespołu Roman Berezowski i Małafiejew zadebiutował w Premier Lidze zaliczając w niej w całym sezonie 8 meczów. Przyczynił się także do wywalczenia Pucharu Rosji. W 2000 roku dotarł z Zenitem do finału Pucharu Intertoto, jednak rosyjski klub okazał się gorszy od hiszpańskiej Celty Vigo. W 2001 roku Berezowski odszedł do Torpeda Moskwa i Małafiejew stał się pierwszym bramkarzem Zenitu. Swoją wysoką formą przyczynił się do zajęcia przez klub 3. miejsca w lidze. W 2002 roku Zenit dotarł do finału krajowego pucharu, jednak przegrał w nim 0:2 z CSKA Moskwa. Natomiast w rozgrywkach Pucharu UEFA zespół z Wiaczesławem w bramce dotarł do 1. rundy. W 2003 roku Zenit został wicemistrzem Rosji, wygrał Puchar Ligi, a w plebiscycie gazety Ogoniok Małafiejew został uznany najlepszym bramkarzem ligi i wygrał rywalizację z reprezentantem Słowacji, Kamilem Čontofalskim. W 2004 roku zespół wystąpił w fazie grupowej Pucharu UEFA, a w lidze zajął 4. miejsce. W 2005 roku Małafiejew doznał kontuzji i stracił miejsce w składzie na rzecz Čontofalskiego, a do pierwszej jedenastki wrócił w 2006 roku i wspomógł klub w walce o 4. miejsce w lidze, a także dotarł z nim do ćwierćfinału Pucharu UEFA. W 2008 roku wywalczył z Zenitem mistrzostwo Rosji oraz zdobył Puchar UEFA. Rozegrał całe spotkanie w zwycięskim meczu o Superpuchar rozegranym 29 sierpnia 2008 roku w Monako, w którym jego drużyna pokonała Manchester United 2:1.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1998 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 0 | 0 |
1999 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 8 | 0 |
2000 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 12 | 0 |
2001 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 28 | 0 |
2002 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 29 | 0 |
2003 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 26 | 0 |
2004 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 19 | 0 |
2005 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 11 | 0 |
2006 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 26 | 0 |
2007 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 19 | 0 |
2008 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 30 | 0 |
2009 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 28 | 0 |
2010 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 21 | 0 |
2011/2012 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 41 | 0 |
2012/2013 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 26 | 0 |
2013/2014 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 1 | 0 |
2014/2015 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 2 | 0 |
2015/2016 | Zenit Petersburg | Rosja | Priemjer-Liga | 0 | 0 |
Łącznie w Premier Lidze | 322 | 0 |
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]W reprezentacji Rosji Małafiejew zadebiutował 19 listopada 2003 roku w wygranym 1:0 wyjazdowym meczu z Walią, rozegranym w ramach play-off o awans do Euro 2004. W 2004 roku stał się drugim bramkarzem po Siergieju Owczinnikowie w kadrze na same finały Mistrzostw Europy. Jednak w 45. minucie spotkania z Portugalią (0:2) Owczinnikow otrzymał czerwoną kartkę za zagranie ręką poza polem karnym i do bramki wszedł Małafiejew, który wystąpił także w kolejnym meczu z Grecją (2:1). Od czasu finałów ME stał się podstawowym bramkarzem kadry i o miejsce w składzie walczy z Igorem Akinfiejewem z CSKA Moskwa.
Sukcesy i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Sukcesy indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- członek Klubu 30 meczów na „0”
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Vyacheslav Malafeev, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
- Wiaczesław Małafiejew w bazie National Football Teams (ang.)