Gieorgij Jarcew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gieorgij Jarcew
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gieorgij Aleksandrowicz Jarcew

Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1948
Nikolskoje

Data i miejsce śmierci

15 lipca 2022
Moskwa

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Tekhmash Kostroma
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1965–1967 Spartak Kostroma ? (?)
1968–1970 Iskra Smoleńsk ? (?)
1970 CSKA Moskwa 1 (0)
1971–1972 Iskra Smoleńsk ? (?)
1973–1974 FK Homel ? (?)
1975–1976 Spartak Kostroma ? (?)
1977–1980 Spartak Moskwa 116 (55)
1981 Lokomotiw Moskwa 40 (12)
1982 FC Moskvich Moskwa 22 (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978–1979  ZSRR 5 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1982–1984 szkółka piłkarska Neftyanik-Kapotnya Moskwa
1984–1985 SC Krasny Bogatyr Moskwa
1985–1988 Priesnia Moskwa
1994–1995 Spartak Moskwa (asystent)
1996 Spartak Moskwa
1997–1998 Spartak Moskwa (asystent)
1998–1999 Dinamo Moskwa
2000 Rotor Wołgograd
2003–2005 Rosja
2007 Torpedo Moskwa
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Gieorgij Jarcew

Gieorgij Aleksandrowicz Jarcew, ros. Георгий Александрович Ярцев (ur. 11 kwietnia 1948 w Nikolskoje, zm. 15 lipca 2022 w Moskwie) — rosyjski piłkarz występujący na pozycji napastnika, i trener piłkarski. Jako zawodnik w radzieckiej ekstraklasie zadebiutował dopiero w wieku 29 lat, ale już rok później zdobył – ze Spartakiem Moskwa – mistrzostwo kraju oraz koronę króla strzelców ligi. Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. Przez wiele lat był pierwszym asystentem Olega Romancewa, najpierw w Krasnej Priesnii, a potem w Spartaku Moskwa, z którym samodzielnie zdobył mistrzostwo Rosji w 1996. Ponadto prowadził Dinamo Moskwa i Rotor Wołgograd oraz reprezentację rosyjskich piosenkarzy i zespół oldboyów Spartaka. W 2003 został selekcjonerem reprezentacji Rosji; wystąpił z nią na Euro 2004. Kilka miesięcy po tym turnieju, po słabym starcie w eliminacjach do Mundialu 2006, został zdymisjonowany.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Tekmaszu Nikolskoje, później przez wiele lat występował w radzieckiej drugiej lidze. W 1977 w wieku 29 lat powrócił do ekstraklasy po siedmioletniej przerwie (rozegrał jeden mecz sezonu 1970 w barwach CSKA Moskwa). Trafił do Spartaka Moskwa, w którego barwach zdobył mistrzostwo kraju i z liczbą dziewiętnastu goli koronę króla strzelców w sezonie 1977–1978. Łącznie w Wyższej Lidze rozegrał 85 meczów i strzelił 38 goli. Ponadto pięciokrotnie wystąpił w reprezentacji ZSRR.

Karierę piłkarską zakończył w 1982, w wieku 34 lat.

Kariera szkoleniowa[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu piłkarskiej kariery pracował jako trener w moskiewskich klubach niższych lig. Na początku lat 90. był szkoleniowcem reprezentacji rosyjskich piosenkarzy.

W 1994 został asystentem Olega Romancewa w Spartaku Moskwa. Romancew łączył pracę trenera w klubie z posadą selekcjonera reprezentacji Rosji, ale od początku 1996 postanowił skupić się wyłącznie na przygotowaniu drużyny narodowej do występu na Euro 1996 i funkcję pierwszego trenera w Spartaku powierzył Jarcewowi. Ten utrzymał pierwsze miejsce w tabeli i pod koniec sezonu świętował z klubem mistrzostwo Rosji. Po mistrzostwach Europy, kiedy Romancew powrócił do Spartaka, ponownie był jego asystentem w tym klubie.

W 1998 rozpoczął samodzielną pracę szkoleniową w Dynamie Moskwa, który doprowadził do finału krajowego pucharu. Później był trenerem Rotoru Wołgograd i drużyny oldbojów Spartaka Moskwa.

W sierpniu 2003 w połowie eliminacji do Euro 2004 do dymisji podał się selekcjoner reprezentacji Rosji Walerij Gazzajew. Wielu szkoleniowców odmówiło wówczas przejęcia sterów kadry i nowym trenerem kadry został nieoczekiwanie Jarcew. Nowy opiekun drużyny narodowej zerwał ze strategią poprzednika, który próbował odmłodzić kadrę. Wysłał powołania do pomijanych Dmitrija Aleniczewa, Jegora Titowa oraz weteranów Aleksandra Mostowoja i pozostającego bez przynależności klubowej Wiktora Onopki. Rosjanom udało się nadrobić stracone punktu i awansować do barażów, w których w dwumeczu pokonali Walię. Na mistrzostwach reprezentacja grała mniej skutecznie. Mimo iż zwyciężyła przyszłych mistrzów Europy Greków, to – po porażkach w pierwszych meczach z Hiszpanią i Portugalią – zajęła w grupie ostatnie miejsce. W dodatku selekcjoner pokłócił się z liderem drużyny Mostowojem, który musiał wrócić do domu. Jarcew jednak nie został zdymisjonowany. Otrzymał wymówienie dopiero w marcu 2005 po remisie 1:1 z Estonią w eliminacjach do Mundialu 2006. Wcześniej, w meczach kwalifikacyjnych, reprezentacja uległa Portugalii 1:7 i zremisowała 1:1 ze Słowacją.

Dopiero w styczniu 2007 został trenerem drugoligowego Torpeda Moskwa, zastępując Aleksandra Gostienina. Pracował tam niecałe pół roku. W czerwcu 2007 został zdymisjonowany.

Pochowany na Cmentarzu Prieobrażeńskim w Moskwie[1].

Sukcesy szkoleniowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]