Wieża Radziejowskiego we Fromborku
| ||
 nr rej. F/19 z 17.10.1958[1]
| ||
 Wieża Radziejowskiego | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo |  warmińsko-mazurskie
| |
| Miejscowość |  Frombork
| |
Położenie na mapie Fromborka  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | ||
Położenie na mapie powiatu braniewskiego  | ||
Położenie na mapie gminy Frombork  | ||
 54°21′22,8″N 19°40′51,8″E/54,356333 19,681056
| ||
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieża stanowi część Zespołu Katedralnego we Fromborku. Przed rokiem 1448 powstała oktagonalna wieża artyleryjska magna turris. Był to kluczowy punkt obronny najbardziej zagrożonego, płaskiego przedpola i głównego dojazdu do warowni. W 1448 roku, za rządów biskupa Franciszka Kuschmalza (1424-1457), wybudowano na niej dzwonnicę i zwieszono duży dzwon. Ta konstrukcja popadła w ruinę i w latach 1683-85 została zastąpiona dzwonnicą w obecnym kształcie. W roku 1945 w czasie działań wojennych wieża została zniszczona. Jej odbudowa w latach 1968-72 jest uznawana za jedną z lepszych powojennych realizacji konserwatorskich w Polsce.[2]
Zwiedzanie[edytuj | edytuj kod]
Wieża Radziejowskiego jest udostępniana do zwiedzania. Z tarasu widokowego roztacza się widok na Frombork i okolicę z Zalewem Wiślanym. We wnętrzu wieży zawieszone jest wahadło Foucaulta, a surowe mury stanowią tło do wystaw sztuki. Obecnie eksponowana jest wystawa "Przyjaciele naszych długich zim". W przyziemiu znajduje się planetarium.
Zwiedzaniem wieży zarządza Muzeum Pomnika Historii Frombork Zespół Katedralny, natomiast planetarium jest częścią Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie. 2020-09-30. s. 14. [dostęp 2018-05-09].
- ↑ Tadeusz Piaskowski, Henryk Szkop, Zabytki Fromborka, 2003.