Wieżyczka FDL-131

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wieżyczka FDL-131 (FA 10/1) – niemiecka lotnicza wieżyczka strzelecka z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieżyczka FDL-131/Z (Fernbetätigte Drehringlafette – zdalnie kierowana wieżyczka obrotowa) została opracowana w zakładach AEG jako stanowisko obronne dla ciężkich samolotów bombowych[1]. Niewielkich rozmiarów wieżyczka była zdalnie sterowana przez operatora, który mógł się znajdować w dowolnej części samolotu[1]. Wieżyczka była napędzana kilkoma serwosilnikami i uzbrojona w dwa karabiny maszynowe MG 131[1]. Mogła być zamontowana zarówno w górnej części kadłuba, jak i pod kadłubem, a z racji jej niewielkich rozmiarów planowano także jej użycie na skrzydłach[1].

Używana była, lub planowano jej użycie, między innymi w samolotach Blohm & Voss Bv 142[2], Messerschmitt Me 210[3], Arado E.500[4], Heinkel He 177[5], Blohm & Voss P-188[6], Blohm & Voss Bv 144[7], Junkers Ju 288[2], Messerschmitt Me 264[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d D. Herwig: Luftwaffe Secret Projects. s. 142.
  2. a b D. Herwig: Luftwaffe Secret Projects. s. 19.
  3. Bordwaffen I - Maschinengewehre- und Kanonen. luftarchiv.de. [dostęp 2014-06-06]. (niem.).
  4. D. Herwig: Luftwaffe Secret Projects. s. 28.
  5. D. Herwig: Luftwaffe Secret Projects. s. 24.
  6. J. Lepage: Aircraft of the Luftwaffe. s. 195.
  7. Blohm & Voss BV P.144. luft46.com. [dostęp 2014-06-06]. (niem.).
  8. D. Herwig: Luftwaffe Secret Projects. s. 41.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dieter Herwig: Luftwaffe Secret Projects - Strategic Bombers 1935-1945. Midland Publishing, 2000. ISBN 1-85780-092-3.
  • Jean-Denis Lepage: Aircraft of the Luftwaffe, 1935-1945 : An Illustrated Guide. Jefferson, N.C.: McFarland Co., 2009. ISBN 978-0-7864-3937-9.