Wielki Atraktor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Panoramiczny widok niemal całego nieba w podczerwieni - miejsce gdzie znajduje się Wielki Atraktor jest wskazane przez długą niebieską strzałkę w prawym dolnym rogu.

Wielki Atraktor – olbrzymie skupisko gromad galaktyk, rozciągające się od gwiazdozbioru Centaura i Hydry do gwiazdozbioru Pawia, z centrum w gwiazdozbiorze Węgielnicy[1], w dużej mierze przesłonięte przez mgławice leżące w płaszczyźnie dysku naszej Galaktyki.

Wielki Atraktor został odkryty w 1987 przez zespół naukowców (nazwany grupą „siedmiu samurajów”) w składzie: Donald Lynden-Bell z Uniwersytetu w Cambridge, Sandra Faber z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Cruz, David Burstein(inne języki) z Uniwersytetu Stanu Arizona, Roger Davies(inne języki) z Narodowych Obserwatoriów Astronomii Optycznej, Alan Dressler(inne języki) z Instytutu Carnegie(inne języki), Robert J. Terlevich z Królewskiego Obserwatorium w Greenwich i Gary Wegner z Dartmouth College[2].

Wielki Atraktor swym oddziaływaniem grawitacyjnym powoduje ruch galaktyk z Supergromady Lokalnej ku swemu centrum z prędkością rzędu 100-300 km/s[3][4][5]. Masę Wielkiego Atraktora ocenia się na 5 × 1015 mas Słońca, czyli około 1046 kg[6][7].

Wielki Atraktor należy do wielkoskalowych struktur we Wszechświecie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. P. A. Woudt i R. C. Kraan-Korteweg, A catalogue of galaxies behind the southern Milky Way. II. The Crux and Great Attractor regions, A&A 380, 441 (2001) [1]
  2. D. Lynden-Bell et al., Spectroscopy and photometry of elliptical galaxies. V - Galaxy streaming toward the new supergalactic center, ApJ 326, 19 (1988) [2]
  3. R. J. Smith et al., Bulk-flow and β from the SMAC Project w Cosmic Flows 1999: Towards an Understanding of Large-Scale Structure, red. S. Courteau, M. A. Strauss, J. A. Willick, ASP Conf. Ser. 201, 39 (2000) [3]
  4. J. L. Tonry et al., The Surface Brightness Fluctuation Survey of Galaxy Distances. II. Local and Large-Scale Flows, ApJ 530, 625 (2000) [4]
  5. D. D. Kocevski, C. R., Mullis, H. Ebeling, The Dipole Anisotropy of the First All-Sky X-Ray Cluster Sample, ApJ 608, 721 (2004) [5]
  6. L. Staveley-Smith, et al., An H I Survey of the Great Attractor Region w Mapping the Hidden Universe: The Universe Behind the Milky Way - The Universe in HI, red. R. C. Kraan--Korteweg, P. A. Henning, H. Andernach, ASP Conf. Ser. 218, 207 (2000) [6]
  7. K. Bolejko, C. Hellaby, The Great Attractor and the Shapley Concentration, GRG 40, 1771 (2008)[7]