Wielki Okap na Kaczmarce
50°39′50″N 19°24′08″E/50,663944 19,402250| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
22 m |
| Deniwelacja |
0 |
| Wysokość otworów |
370 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku południowemu zachodowi |
| Kod |
J.Cz.II-03.02 |
Położenie na mapie gminy Żarki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego  | |
| 50°39′50″N 19°24′08″E/50,663944 19,402250
| |
| Strona internetowa | |
Wielki Okap na Kaczmarce – wielki okap na skale Wampirek we wsi Czatachowa w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Żarki. Znajduje się w lesie, w pobliżu wąskiej asfaltowej drogi z Czatachowej do osady Ostrężnik[1]. Drogą tą prowadzi niebieski Szlak Warowni Jurajskich[2].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Skała Wampirek znajduje się po wschodniej stronie drogi na wzgórzu Kaczmarka. Jej okap to jeden z największych okapów na całej Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się na wysokości 4–6 m nad ziemią, ma szerokość 22 m i wysięg do 5 m[1]. Poprowadzono na nim wiele bardzo trudnych dróg wspinaczkowych[3].
Okap zbudowany jest z wielu przewieszonych warstw późnojurajskiego skalistego wapienia. Powstał w wyniku denudacji, a następnie mechanicznej erozji spowodowanej procesami eolitycznymi, zamrozem i insolacją. Zjawiska korasowe natomiast miały niewielki tylko udział w jego powstaniu. Jest widny i suchy,. Porastają go mchy, paprocie i paproć zanokcica skalna Na ścianach porastają zanokcice skalne, mchy i porosty. Spąg poniżej okapu przykryty jest próchnicą zmieszaną z wapiennym gruzem, a po północnej stronie okapu leży kilka wielkich głazów[1].
Po raz pierwszy okap ten zinwentaryzował Kazimierz Kowalski w1951r., nadając mu nazwę „Schronisko w Lasach Złotego Potoku II”[4]. Dokumentację i plan opracował M. Czepiel w październiku2000 r.[1]
.jpg)
W skale Wampirek znajdują się jeszcze dwa inne obiekty jaskiniowe: Schronisko na Kaczmarce Drugie i Schronisko na Kaczmarce Ósme[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Marian Czepiel, Schronisko na Kaczmarce Drugie, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-09-24].
- ↑ Mapa. Jura Krakowsko-Częstochowska. Część północna 1:52 000, Warszawa: ExpressMap, 2015, ISBN 978-83-88112-71-3.
- ↑ Grzegorz Rettinger, Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4.
- ↑ Kazimierz Kowalski, Jaskinie Polski. Tom I, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.
- ↑ Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-09-25].