Wielkouch
Wygląd
Macrotis | |||||
J. Reid, 1837[1] | |||||
Przedstawiciel rodzaju – wielkouch króliczy (M. lagotis) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Infragromada | |||||
Nadrząd | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj |
wielkouch | ||||
Typ nomenklatoryczny | |||||
Perameles lagotis Reid, 1837 | |||||
| |||||
Gatunki | |||||
|
Wielkouch[12] (Macrotis) – rodzaj ssaków z rodziny wielkouchowatych (Thylacomyidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Australii[13][14][15].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) samic 20–39 cm, samców 24–55 cm, długość ogona samic 12–27,8 cm, samców 12,5–29 cm; masa ciała samic 311–1200 g, samców 360–2500 g[14][16][17][18].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1837 roku brytyjski zoolog James Reid na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Jako gatunek typowy Reid wyznaczył wielkoucha króliczego (M. lagotis).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Macrotis: gr. μακρωτης makrōtēs „długouchy”, od μακρος makros „długi”; -ωτις -ōtis „-uchy”, od ους ous, ωτος ōtos „ucho”[19][20].
- Thylacomys (Thalacomys, Phalacomys, Thalaconus): gr. θυλαξ thulax, θυλακος thulakos „wór”; μυς mus, μυός muos „mysz”[21]. Gatunek typowy: Perameles lagotis Reid, 1837.
- Paragalia (Perigalea, Paragalea, Peragalea, Peragale): gr. πηρα pēra „skórzany wór”; γαλεη galeē lub γαλη galē „łasica”[22]. Gatunek typowy: Perameles lagotis Reid, 1837.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[23][13][12]:
- Macrotis lagotis (J. Reid, 1837) – wielkouch króliczy
- Macrotis leucura (O. Thomas, 1887) – wielkouch mniejszy – takson wymarły w latach sześćdziesiątych XX wieku[24]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J. Reid. Description of a new species of the genus Perameles. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 4, s. 131, 1836. (ang.).
- ↑ R. Owen. New genus, Thylacomys. „The Athenaeum”. 1838, s. 747, 1838. (ang.).
- ↑ Blyth 1840 ↓, s. 104.
- ↑ Blyth 1840 ↓, s. 107.
- ↑ J.E. Gray: Contributions towards the Geographical distribution of the Mammalia of Australia, with votes on some recently discovered species. W: G. Grey: Journals of Two Expeditions of Discovery in North-West and Western Australia. Cz. 2. London: T. and W. Boone, 1841, s. 401. (ang.).
- ↑ J.E. Gray: Synopsis of the contents of the British Museum. Wyd. 44. London: Woodfall, 1842, s. 16. (ang.).
- ↑ J.E. Gray: List of the specimens of Mammalia in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1843, s. 96. (ang.).
- ↑ J. Gould: The mammals of Australia. Cz. 1. London: Printed by Taylor and Francis, pub. by the author, 1863, s. ryc. 7. (ang.).
- ↑ Anonim: Bandicoot (Perameles, Geoff. St. Hilaire). W: Ch. Knight: The English Cyclopaedia: A new dictionary of universal knowledge. Cz. 1: Natural History. London: Bradbury, 1854, s. 382. (ang.).
- ↑ J. Richardson, W.S. Dallas, T.S. Cobbold, W. Baird & A. White: The Museum of Natural History, being a popular account of the structure, habits, and classification of the various departments of the animal kingdom: quadrupeds, birds, reptiles, fishes, shells, and insects, including the insects destructive to agriculture. Cz. 1. Glasgow: W. Mackenzie, 1862, s. 214. (ang.).
- ↑ O. Thomas. Description of a second species of rabbit-bandicoot (Peragale). „The Annals and Magazine of Natural History”. Fifth Series. 19, s. 397, 1887. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 9. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 70. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b R. Southgate: Family Thylacomyidae (Greater Bilby). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 360. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Macrotis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-24].
- ↑ K.M. Helgen & E.G. Veatch: Recently Extinct Australian Marsupials and Monotremes. W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 28. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 49. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Appendix 1: Extinct species. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 697. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 395.
- ↑ macrotis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 677.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 513.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-07-27]. (ang.).
- ↑ A.A. Burbidge , J. Woinarski , Macrotis leucura, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-10-24] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- E. Blyth: The first class of vertebrate animals. Mammalia. W: Cuvier’s Animal kingdom: arranged according to its organization, forming the basis for a natural history of animals, and an introduction to comparative anatomy: illustrated by three hundred engravings on wood. London: W.S. Orr and Co., 1840, s. 38–154. (ang.).
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).