Wiktar Bialkowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktar Bialkowicz
Віктар Фёдаравіч Бяльковіч
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1955
Bobrujsk

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2000
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Następca

wybory nie odbyły się

Wiktar Fiodarawicz Bialkowicz (biał. Віктар Фёдаравіч Бяльковіч, ros. Виктор Фёдорович Белькович, Wiktor Fiodorowicz Bielkowicz) – białoruski inżynier zoologii, kołchoźnik i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 grudnia 1955 roku w Bobrujsku, w obwodzie mohylewskim Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1985 roku ukończył Witebski Instytut Weterynaryjny, uzyskując wykształcenie inżyniera zoologii, w 1994 roku – Białoruski Uniwersytet Państwowy, uzyskując wykształcenie politologa. W latach 1975–1985 pracował jako starszy inżynier ds. techniki bezpieczeństwa pracy, pomocnik brygadzisty ds. hodowli zwierząt, brygadzista brygady zespołowej, główny zootechnik w Sowchozie Hodowli Zarodowej im. Kozłowa w rejonie żłobińskim. W latach 1985–1988 był sekretarzem komitetu partyjnego Komunistycznej Partii Białorusi w kołchozie im. Kalinina, przewodniczącym kołchozu „Czyrwonaja Zorka” w rejonie żłobińskim. Od 1988[1] do co najmniej 1995 roku[2] pełnił funkcję dyrektora sowchozu „Pirewickij” w rejonie żłobińskim[1].

Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej turze wyborów parlamentarnych 14 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji ze Żłobińskiego Wiejskiego Okręgu Wyborczego Nr 95[2]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Budżetu, Podatków, Banków i Finansów[4]. Był bezpartyjny[2]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[5]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji Agrarnej[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Wiktar Bialkowicz jest żonaty[1]. W 1995 roku mieszkał we wsi Pirewicze w rejonie żłobińskim[a][2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W rejonie żłobińskim znajdują się dwie miejscowości o tej nazwie: agromiasteczko Pirewicze – centrum administracyjne sielsowietu Pirewicze i wieś Pirewicze w sielsowiecie Dobrogoszcza.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.