Wiktor Jaszyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Jaszyn
Виктор Николаевич Яшин
27 zwycięstw
major lotnictwa major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1922
Chabarowsk, Rosyjska FSRR

Data i miejsce śmierci

28 października 1952
Ułan Ude, Rosyjska FSRR

Przebieg służby
Lata służby

1938–1949

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy

Wiktor Nikołajewicz Jaszyn, ros. Виктор Николаевич Яшин (ur. 29 stycznia 1922 w Chabarowsku, zm. 28 października 1952 w Ułan Ude) – radziecki wojskowy, major, as myśliwski z okresu II wojny światowej, Bohater Związku Radzieckiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Chabarowsku, gdzie ukończył szkołę podstawową. Następnie wraz z rodzicami zamieszkał we wsi Łosinoostrowskiej koło miejscowości Mytiszczi w obwodzie moskiewskim, tam ukończył szkołę zawodową i pracował jako tokarz w zakładach produkujących wagony kolejowe. Uczył się również latać w miejscowym aeroklubie.

W 1938 roku zgłosił się na ochotnika do wojska i został skierowany do Kaczyńskiej Szkoły Pilotów im. Miasnikiana, którą ukończył w 1940 roku. Pozostał w tej szkole jako pilot instruktor do lutego 1942 roku.

W lutym 1942 roku został skierowany do 163 pułku lotnictwa myśliwskiego: był dowódcą klucza, latał na samolotach ŁaGG-3 i Jak-1. We wrześniu 1942 roku został skierowany do 157 pułku lotnictwa myśliwskiego, gdzie był dowódcą klucza, a następnie eskadry, latał samolotami Jak-7 i Jak-9. W tym pułku był do października 1944 roku, potem do stycznia 1945 roku był dowódcą eskadry w 133 pułku lotnictwa myśliwskiego, a od stycznia 1945 w 233 pułku lotnictwa myśliwskiego w którym był do końca wojny.

W okresie od lutego 1942 do maja 1945 roku brał udział w 246 lotach bojowych i w 56 walkach powietrznych, w trakcie których zestrzelił 26 samolotów indywidualnie i 1 wspólnie z innymi pilotami. Za zasługi w dniu 26 października 1944 roku został wyróżniony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego.

Po zakończeniu wojny pozostał w 233 pułku, który wszedł w skład wojsk okupacyjnych w Niemczech. W 1946 roku został skierowany na wyższy oficerski kurs lotniczo-taktyczny w Lipiecku, po ukończeniu którego pracował w zakładach produkujących samoloty.

Po przeniesieniu do rezerwy w 1949 w stopniu majora i został pilotem oblatywaczem. W latach 1949 – 1950 pracował w zakładach nr 381 w Moskwie, gdzie był oblatywaczem samolotu MiG-15, a potem w zakładzie nr 30 w Moskwie, gdzie oblatywał samolot bombowy Ił-28. Następnie w latach 1950 – 1952 pracował w Lotniczym Instytucie Badawczy w Żukowskim. Po czym w 1951 roku pracował w zakładach nr 168 w Rostowie nad Donem i nr 99 w Ułan Ude, gdzie był oblatywaczem samolotu MiG-15UTI.

Mieszkał w Ułan Ude, gdzie w 1952 popełnił samobójstwo. Tam też został pochowany.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Михаил Юрьевич Быков: Асы Великой Отечественной. Moskwa: Яуза, Эксмо, 2007, s. 1455-1456. ISBN 978-5-699-20526-4. (ros.).
  • Пред. ред. коллегии И.Н.Шкадов: Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь. T. II. Moskwa: Воениздат, 1988, s. 840-841. ISBN 5-203-00536-2. (ros.).
  • Яшин Виктор Николаевич. Герои страны. [dostęp 2015-03-21]. (ros.).