Wiktor z Wity

Wiktor z Wity (zm. w VI wieku) – biskup Afryki.

Urodził się po 429 roku w afrykańskiej prowincji Byzacena. Większość życia spędził w Kartaginie, gdzie doświadczył prześladowań ze strony Wandalów. Był świadkiem wygnania biskupa Quodvultdeusa, ucznia św. Augustyna z Hippony. Zmarł po 510 roku.

Wiktor z Wity jest znany przede wszystkim z zachowanego dzieła historycznego pod tytułem Dzieje prześladowania Kościoła w Afryce przez Wandalów (ok. 480). Pismo to jest relacją naocznego świadka prześladowań Kościoła katolickiego przez królów wandalskich Genzeryka (428-477) i Huneryka (477-484).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Emil Stanula, Wiktor z Wity [w:] César Vidal Manzanares, Pisarze wczesnochrześcijańscy I-VII w., wyd. Verbinum, Warszawa 2001.
Wiktor z Wity, Dzieje prześladowania Kościoła w Afryce przez Wandalów, tłum., wstęp i komentarz Jan Czuj, Poznań 1930. Pisma Ojców Kościoła t.14. Reprint: Poznań 2005 ISBN 8389361-80-9