Willa Léona Allarta
 nr rej. A/320[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Inwestor | |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy | |
| Ważniejsze przebudowy | |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele | |
| Obecny właściciel |
Jan Krajewski |
Położenie na mapie Łodzi  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
 51°44′37,9″N 19°26′49,0″E/51,743861 19,446944
| |
Willa Léona Allarta – klasycystyczna[2] willa powstała w 1882 r., wybudowana jako siedziba francuskiego fabrykanta Leona Allarta i jego rodziny. Przedsiębiorca wybudował ją naprzeciwko swojej fabryki.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Działkę, na której położony jest obiekt, Allart zakupił w 1878 r. od Augusta Keniga. Początkowo powstał kompleks fabryk, willa zaś została wybudowana w 1882 r. Jej ówczesny kształt nie jest znany, tak samo jak projektant budynku[3]. Po śmierci pierwszego właściciela, willa przeszła w ręce jego syna. Budynek przebudowano w 1926 r., czyli w okresie gdy właścicielem obiektu był Ernest Saladin – dyrektor Towarzystwa Akcyjnego Allart, Rousseau i spółka oraz najpierw agent konsularny Rep. Francuskiej w Łodzi (1928) a następnie konsul Rep. Francuskiej (1936).
Budynek powstał według projektu łódzkiego inż.-architekta – Henryka Goldberga[1].
W trakcie II wojny światowej zakłady Allarta zostały przejęte przez niemieckich okupantów – ówczesne losy willi nie są dokładnie znane.
W okresie PRL-u willę przejęło państwo i ulokowano w niej przyzakładowe przedszkole przy byłej fabryce Allarta, w której mieściły się podówczas zakłady Przemysłu Wełnianego im. Gwardii Ludowej „Polmerino”, a następnie Przędzalnia Czesankowa „Polmerino”. Po 1989 r. willa trafiła w ręce firmy farmaceutycznej Hurtap, a następnie została zakupiona przez Jana Krajewskiego[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Willa reprezentuje styl architektury klasycystycznej. Obiekt posiada charakterystyczną frontową elewację ze znacznym balkonem, wspartym na wspornikach, a także posiadającym słupki zakończone kulami oraz wazonami. Elewacja budynku ponadto ma gzymsy, boniowania, a także pilastry z kapitelami w porządku jońskim. Budynek odznacza się również facjatką z attyką i wolim okiem. Od strony podwórza willa ma ryzalit zwieńczony tarasem, a także facjatkę o oknie w formie trójliścia[3].
Wnętrze[edytuj | edytuj kod]
W środku budynku znajdują się witraże stanowiące przykłady sztuki art déco, wyprodukowane w Krakowskim Zakładzie Witrażów S.G. Żeleński w 1926 r. Wewnątrz willi wiszą także obrazy olejne prezentujące sceny z życia wiejskiego, a także ziemiańskiego, ponadto znajdują się oryginalne balustrady, krata w dawnej sali balowej oraz fajansowa umywalka[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2016-05-10].
- ↑ willa Leona Akarta - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2021-06-21] (pol.).
- ↑ a b c d Willa Leona Alarta przy Wróblewskiego w Łodzi. Zobacz zdjęcia rezydencji łódzkiego fabrykanta [online], Dziennik Łódzki, 1 czerwca 2013 [dostęp 2021-06-19] (pol.).