Przejdź do zawartości

William Heneage Ogilvie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Heneage Ogilvie
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1887
Valparaíso, Chile

Data śmierci

15 kwietnia 1971

Zawód, zajęcie

lekarz

Narodowość

szkocka

Alma Mater

Uniwersytet Oksfordzki

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy)

William Heneage Ogilvie (ur. 14 lipca 1887 w Valparaíso w Chile, zm. 15 kwietnia 1971) – brytyjski lekarz wojskowy, chirurg i ortopeda.

Wczesne lata życia

[edytuj | edytuj kod]

William Ogilvie przyszedł na świat w rodzinie brytyjskiego inżyniera z Dundee, który z przyczyn zawodowych mieszkał w Chile.

Wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Clifton College w Clifton, a następnie ukończył z wyróżnieniem studia w dziedzinie fizjologii w New College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Staż lekarski odbył w Guy's Hospital uzyskując w roku 1920 dyplom lekarza.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Przez większość życia zawodowego związany z londyńskim Guy's Hospital.

Jako lekarz wojskowy służył w trzech konfliktach zbrojnych: wojnach bałkańskich, I wojnie światowej i II wojnie światowej. W wojsku dosłużył się stopnia generała dywizji (ang. Major General).

Osiągnięcia zawodowe i naukowe

[edytuj | edytuj kod]

Ogilvie miał opinię bardzo sprawnego technicznie operatora. W polu jego zainteresowań leżały przede wszystkim chirurgia przewodu pokarmowego i ortopedia. Służąc podczas II wojny światowej w Afryce jako konsultant stał się znany z narzucanego przez siebie wymogu wykonywania kolostomii u wszystkich rannych z uszkodzeniem jelita grubego. W 1937 opisał jako pierwszy[1] bardzo rzadką powrózkową przepuklinę pachwinową prostą (przedpęcherzową) nazywaną przepukliną Ogilviego[2]. Jako pierwszy opisał w 1948 roku zespół ostrej pseudoniedrożności okrężnicy nazywany do dziś zespołem Ogilviego.

Za swą służbę wojskową został nagrodzony w 1946 roku Orderem Imperium Brytyjskiego[3] oraz tytułem szlacheckim[4].

Był honorowym członkiem między innymi towarzystw chirurgicznych Kanady (Royal College of Surgeons of Canada), Australii (Royal Australasian College of Surgeons) i Stanów Zjednoczonych (American College of Surgeons).

Ogilvie miał opinię utalentowanego eseisty[3]. Był autorem książek dotyczących zagadnień higieny zdrowotnej i chirurgii, w których zawarł wiele aforyzmów swego autorstwa cytowanych chętnie w artykułach medycznych.

Życie rodzinne i prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Wolny czas poświęcał uprawianiu żeglarstwa, pisaniu i podróżom. Był założycielem lekarskiego klubu podróżniczego Surgical Travelers' Club, a także komandorem oksfordzkiego uniwersyteckiego klubu żeglarskiego Oxford University Sailing Club.

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Recent advances in surgery (1928, 1929)
  • Treatment of Fractures in General Practice (1932, 1943)
  • Physiology and the Surgeon (1936)
  • Forward surgery in modern war (1944)
  • Pain and its problems (1950)
  • Favourite Prescriptions (wraz z W.A.R. Thomsonem, 1950)
  • Early Recognition of Disease (wraz z W.A.R. Thomsonem, 1951)
  • Life is Like That (1953)
  • Journey's End (1958)
  • Hernia (1959)
  • No miracles among friends (1960)
  • Fifty (1962)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • William S. Haubrich. Ogilvie of the Ogilvie Syndrome. „Gastroenterology”. 135 (2), 2008. (ang.). 
  • P.G. Large, M.B. Beiles. Funicular Direct Inguinal Hernia. „South African Medical Journal”. 33 (1), 1959. (ang.). 
  • Vinod Kumar Nigam, Siddharth Nigam: Essentials Of Abdominal Wall Hernias. I K International Publishing House, 2008. ISBN 978-81-89866-93-8. (ang.).
  • Heneage Ogilvie. William Heneage Ogilvie. „Diseases of the Colon & Rectum”. 30 (12), 1987. (ang.).