William Hume-Rothery

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Hume-Rothery

William Hume-Rothery (ur. 15 maja 1899, zm. 27 września 1968)[1] – brytyjski metaloznawca, profesor Uniwersytetu w Oksfordzie[2].

Elementy biografii i prace naukowe[edytuj | edytuj kod]

W wyniku przebytego w 1917 zapalenia opon mózgowych całkowicie utracił słuch, mimo to prowadził wykłady uniwersyteckie[1].

W 1937 został wybrano go na członka Royal Society. W 1957 został mianowany pierwszym profesorem na nowo utworzonej katedrze metalurgii Uniwersytetu Oksfordzkiego[1].

Był autorem prac dotyczących teorii powstawania stopów oraz związków międzymetalicznych, także elektronowej teorii metali. Opracował regułę Hume’a-Rothery’ego[2].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Electrons, atoms, metals, and alloys (1948, 1955, 1963)
    • Wydanie polskie: Elektrony, atomy, metale i stopy (tłum. Romuald Romicki, 1955)[3]
  • Elements of structural  metallurgy (1961)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Geoffrey Vincent Raynor, William Hume-Rothery, 1899-1968, „Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society”, 15, 1969, s. 109–139, DOI10.1098/rsbm.1969.0006, ISSN 0080-4606 [dostęp 2024-01-15] (ang.).
  2. a b Encyklopedia PWN, Tom 1, Warszawa 1991, s. 856.
  3. [wyszukiwanie w katalogu] [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2024-01-15] (ang.).