William Lyne

William Lyne

Data i miejsce urodzenia	6 kwietnia 1844 Apslawn
Data i miejsce śmierci	3 sierpnia 1913 Sydney
Premier Nowej Południowej Walii
Okres	od 1899 do 1901
Przynależność polityczna	Partia Protekcjonistyczna
Poprzednik	George Reid
Następca	John See
Minister spraw wewnętrznych Australii
Okres	od 1901 do 1903
Poprzednik	nowe stanowisko
Następca	John Forrest
Minister skarbu Australii
Okres	od 1907 do 1908
Poprzednik	John Forrest
Następca	Andrew Fisher
Odznaczenia
Order św. Michała i św. Jerzego

William Lyne (ur. 6 kwietnia 1844 w Apslawn, zm. 3 sierpnia 1913 w Sydney) – australijski polityk, w latach 1899-1901 premier Nowej Południowej Walii, a później członek kilku gabinetów federalnych Australii.

Życiorys

Pochodzenie i młodość

Pochodził z Tasmanii, gdzie jego ojciec był posiadaczem ziemskim i politykiem szczebla regionalnego. Jako chłopiec z zamożnej rodziny tylko część edukacji zdobył w szkole, resztę uzyskując dzięki lekcjom z prywatnym nauczycielem. Jako dwudziestolatek wyjechał do Queensland, gdzie uzyskał działkę, ale już po roku wrócił na rodzinną wyspę. Na dobre opuścił ją dziesięć lat później, kiedy to osiadł w Nowej Południowej Walii. Podobnie jak jego ojciec, żył tam z dochodów z posiadanej ziemi.

Kariera w Nowej Południowej Walii

W 1880 rozpoczął karierę polityczną, uzyskując miejsce w Zgromadzeniu Ustawodawczym Nowej Południowej Walii. Szybko związał się z Partią Protekcjonistyczną. Trzykrotnie pełnił stanowiska ministerialne w autonomicznym rządzie tej ówczesnej kolonii brytyjskiej, kierując resortami robót publicznych (dwukrotnie) oraz gospodarki ziemskiej. W 1895 został liderem opozycji, a cztery lata później – dzięki zawarciu nieformalnej koalicji z Partią Pracy – stanął na czele rządu kolonii. W okresie prac nad konstytucją przyszłego Związku Australijskiego Lyne dał się poznać jako nieprzejednany przeciwnik jego powstania.

Kariera na szczeblu federalnym

Wbrew jego stanowisku, w 1900 zapadła ostateczna decyzja o utworzeniu związku, którego oficjalna inauguracja została zaplanowana na 1 stycznia 1901 roku. W czasie przygotowań do tego wydarzenia, w grudniu 1900, lord Hopetoun – który miał zostać pierwszym gubernatorem generalnym Australii – nominował Lyne'a na pierwszego premiera federalnego. Uważał, że był do tego uprawniony jako premier największej z sześciu kolonii, które miały wejść w skład Związku. Nominacja spotkała się z bardzo negatywnym przyjęciem innych czołowych polityków, którzy stanowczo odmówili wejścia do gabinetu premiera, który tak niedawno zwalczał ideę Związku. W tej sytuacji Lyne zrezygnował z misji tworzenia rządu, a ostatecznie pokierował nim Edmund Barton.

Lyne wszedł do gabinetu Bartona jako minister spraw wewnętrznych. W tym okresie jego resort przygotował i przeprowadził przez parlament m.in. ustawę przyznającą kobietom prawa wyborcze. W 1903 przeszedł na stanowisko ministra handlu i ceł, które pełnił później też w pierwszym, drugim i trzecim gabinecie Deakina. W 1907 został z kolei ministrem skarbu. Nie wszedł do czwartego gabinetu Deakina, ponieważ uważał poprzedzające jego powstanie połączenie Partii Protekcjonistycznej i Partii Wolnego Handlu (co dało początek Związkowej Partii Liberalnej) za zdradę protekcjonistycznych ideałów. Od 1910 zasiadał w parlamencie jako poseł niezrzeszony, blisko jednak związany z Partią Pracy. Cały czas reprezentował okręg wyborczy Hume Stracił swój mandat parlamentarny w 1913 roku. Zmarł kilka miesięcy później na przedmieściach Sydney.

Odznaczenia

Od 1900 był kawalerem Orderu św. Michała i św. Jerzego klasy Rycerz Komandor, co dawało mu prawo do posługiwania się tytułem Sir.

Bibliografia

• Biogram w Australian Dictionary of Biography