Wincenty Przyałgowski
| ||
| Data urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
Wincenty Przyałgowski herbu Nieczuja (ur. 1818, zm. 15 kwietnia 1878 w Moskwie[1]) – polski ksiądz katolicki, tłumacz, encyklopedysta[2][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był tłumaczem, który z języka żmudzkiego na język polski przełożył dwutomową historię biskupstwa żmudzkiego. W 1860 roku wydał w Petersburgu trzytomową publikację Żywoty biskupów wileńskich T. 1-3[2][4].
Był również encyklopedystą piszącym hasła do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859-1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zofia Sawaniewska‐Mochowa, "Zapiski domowe", Acta Baltico‐Slavica, 37, Warszawa: Instytut Slawistyki PAN, 2011, s. 71.
- Praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna tom I. Warszawa: Samuel Orgelbrand, 1859.
- Wincenty Przyałgowski: "Żywoty biskupów wileńskich", t. 1-3.. Petersburg: Nakł. autora, Druk Jozafata Ohryzki, 1860.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje Wincentego Przyałgowskiego w bibliotece Polona