Wincenty Trojanowski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
Wincenty Trojanowski (ur. 22 stycznia 1859 w Warszawie, zm. 19 października 1928 tamże) – polski malarz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studia malarskie rozpoczął 1878–1880 w Warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego, naukę kontynuował wstępując w 1880 w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, od 1885 studiował przez rok na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Alexandra von Wagnera. W 1890 wyjechał w podróż po Bliskim Wschodzie.
W 1893 zamieszkał w Paryżu gdzie tworzył. Zajmował się tam praktycznie tylko medalierstwem, brał udział w licznych wystawach, a o kunszcie jego pracy świadczyły liczne nagrody i wyróżnienia. W 1897 roku mianowany członkiem honorowym Muzeum w Rapperswilu[1]. W maju 1901 roku odznaczony przez rząd francuski Orderem Palm Akademickich (Officier d’Académie)[2].
W 1903 powrócił do Warszawy. Zajął się działalnością pedagogiczną[3]. Był profesorem Gimnazjum męskiego im. Ludwika Lorentza[4]. W 1904 roku założył Szkołę Artystyczną Sztuki Stosowanej.
W latach 1906–1918 był wykładowcą historii sztuki na Wydziale Humanistycznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie[5]. Od 1919 profesor historii sztuki i prorektor Wolnej Wszechnicy Polskiej[6].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera L-2-1/2/3)[7].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Zajmował się początkowo malarstwem, później medalierstwem. Malował sceny sakralne oraz postacie kostiumowe w strojach paziów, lutnistów lub mnichów. Medale jego autorstwa należą do rzadkich, ponieważ tworzył je w jednym egzemplarzu. Krytycy sztuki za okres największej świetności twórczości Wincentego Trojanowskiego uważają czas pobytu we Francji.
Pisał artykuły o sztuce. Wydał książkę Wyspiański – Artysta – Człowiek – Życie (1927). Był autorem urny na serce Tadeusza Kościuszki, która znajduje się w Muzeum Tadeusza Kościuszki w Solothurnie (1937).
Wybrane prace
[edytuj | edytuj kod]- Medal jubileuszowy z okazji 500-lecia założenia Uniwersytetu Jagiellońskiego (1900)[8]
- Medal na cześć Sienkiewicza (1900)[9]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Uroczystość kościuszkowska w Rapperswylu Kurier Lwowski 1897 nr 227 s.1
- ↑ Kronika. Odznaczenie Polaka. Czas 1901 nr 118 z 24 maja s. 2
- ↑ Ś.p. Wincenty Trojanowsk i Kurier Warszawski 1928 nr 294 s. 4-5
- ↑ Nekrolog Kurier Warszawski 1928 nr 291 s. 10
- ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, s.130, Podkarpacka BC – wersja elektroniczna
- ↑ Nekrologi. Kurier Warszawski 1928 nr 292 s. 22
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Trojanowscy, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-24] .
- ↑ Kronika. Medal jubileuszowy Kurier Lwowski 1900 nr 137 s.2
- ↑ Kronika. P. Wincenty Trojanowski Kurier Lwowski 1900 nr 313 s. 3
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dmitrij Szelest: Lwowska Galeria Obrazów, Malarstwo Polskie, Oficyna Wydawnicza Auriga Warszawa 1990, ISBN 83-221-0518-5
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Absolwenci i studenci Akademii Sztuk Pięknych w Monachium
- Polscy malarze
- Polscy medalierzy
- Polscy rzeźbiarze
- Urodzeni w 1859
- Zmarli w 1928
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polacy odznaczeni Orderem Palm Akademickich
- Wykładowcy Towarzystwa Kursów Naukowych 1905–1918
- Wykładowcy Wolnej Wszechnicy Polskiej
- Ludzie urodzeni w Warszawie