Witim
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Rzeka | |
Długość | 1837 km |
Powierzchnia zlewni |
225 tys. km² |
Średni przepływ |
2200 m³/s (u ujścia) |
Źródło | |
Miejsce | połączenie rzek Czyna i Witimkan |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Lena |
Współrzędne | |
Mapa | |
Położenie na mapie obwodu irkuckiego | |
Położenie na mapie Rosji |
Witim (ros. Витим) – rzeka w azjatyckiej części Rosji, w Buriacji i obwodzie irkuckim; prawy dopływ Leny; długość 1837 km (z Witimkanem 1978 km); powierzchnia dorzecza 225 tys. km²; średni roczny przepływ u ujścia 2200 m³/s.
Powstaje z połączenia rzek Czyna i Witimkan na Płaskowyżu Witimskim; płynie w kierunku północnym, przełamując się przez Góry Stanowe, następnie w dolinie oddzielającej wyżyny Północnobajkalską i Patomską; uchodzi do Leny, dzieląc się na ramiona. W górnym i środkowym biegu liczne progi; odcinkami spławna; żeglowna na odcinku około 300 km od ujścia (od Bodajbo).
Zamarza od listopada do maja; latem wysokie stany wody; zasilanie deszczowo-śniegowe.
W dorzeczu eksploatacja złóż miki i złota.
Główne dopływy: Karienga, Kałakan, Kałar (prawe); Cypa, Muja, Mamakan, Mama (lewe).
Główne miejscowości nad Witimem: Bodajbo, Mamakan, Mama.
Na prawym brzegu rzeki, w jej górnym biegu, znajduje się Rezerwat Witimski[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ФГУ ГПЗ Витимский / г. Бодайбо - Главная [online], www.vitimskiy.ru [dostęp 2021-11-15] .