Witold Ceraski
Witold Michał Henryk Ceraski (ros. Витольд Карлович Цераский, ur. 9 maja 1849 w Słucku, zm. 29 maja 1925 w Troicku) – rosyjski astronom polskiego pochodzenia[1], profesor.
Absolwent liceum w Słucku, a następnie Uniwersytetu Moskiewskiego z 1871 r. W 1882 zrobił magisterium, w 1887 doktorat, w latach 1889-1916 był profesorem Uniwersytetu Moskiewskiego. Od 1882 pracował na macierzystej uczelni, gdzie od 1890 do 1916 kierował obserwatorium uniwersyteckim. W 1914 został członkiem RAN. W 1916 zrezygnował z pracy na uczelni, choć dalej prowadził badania. Specjalizował się w badaniu jasności ciał kosmicznych i astrofotometrii. Stwierdził na podstawie pomiarów bolometryczych, że temperatura fotosfery Słońca przekracza 3500 K. Zapoczątkował (1895) również systematyczne fotografowanie nieba w celu obserwacji gwiazd zmiennych.
13 czerwca 1885 pracując w Obserwatorium Moskiewskim odkrył tak zwane srebrzyste obłoki[2].
Na jego cześć nazwano planetoidę (807) Ceraskia[3].
W 1972 Międzynarodowa Unia Astronomiczna uhonorowała Ceraskiego nazwą krateru na Księżycu[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ceraski Witold. W: Encyklopedia PWN [on-line]. Wydawnictwo Naukowe PWN. [dostęp 2016-03-21].
- ↑ Piotr Klimuk: Szturm na nieważkość. Warszawa: Wydawnictwo „Książka i Wiedza”, 1983, s. 207. ISBN 83-05-11222-5.
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 75. ISBN 3-540-00238-3.
- ↑ S.R. Brzostkiewicz. „Polskie” kratery na odwrotnej stronie Księżyca. „Urania”. 11, 1972.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Kijas: Polacy w Rosji od XVII wieku do 1917 roku. Instytut Wydawniczy PAX, Wydawnictwo Poznańskie, 2000. ISBN 83-211-1340-0. (pol.)
- red. Włodzimierz Zonna: Kopernik - Astronomia - Astronautyka - przewodnik encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 56. (pol.)
Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Birkenmajer: Ceraski Witold. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 231–232. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0
