Przejdź do zawartości

Witold Józef Kowalów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Józef Kowalów
Vitold-Yosif Kovaliv
Ilustracja
Ks. Witold Józef Kowalów (2022)
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

29 maja 1967
Zakopane

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Archidiecezja krakowska

Diakonat

8 maja 1991

Prezbiterat

16 maja 1992

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP Medal „Pro Memoria”

Witold Józef Kowalów, ukr. Вітольд-Йосиф Ковалів (ur. 29 maja 1967 w Zakopanem) – ksiądz katolicki, publicysta i wydawca, duszpasterz na Ukrainie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stefana Kowalów i Heleny z d. Stanek. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej nr 2 w Białym Dunajcu, w 1982 rozpoczął naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Oswalda Balzera w Zakopanem. Sympatyk 1 Drużyny Harcerskiej im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Zakopanem. W latach 1983–1985 brał udział w pracach, zbierającego się systematycznie, seminarium historycznego 1 DH. Egzamin maturalny złożył w 1986. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. W 1992 otrzymał święcenia kapłańskie i uzyskał stopień magistra historii Kościoła na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

Od 1992 pracował na Ukrainie. Od października 1992 był proboszczem parafii Ostróg na Wołyniu (diecezja łucka), a od 1993 był także duszpasterzem parafii Kuniów (diecezja kamieniecka). W latach 1992–1995 był proboszczem parafii Zdołbunów i Klewań, które przekazał swemu następcy – ks. Andrzejowi Ścisłowiczowi. W styczniu 2019 roku w związku ze stanem zdrowia przeszedł na emeryturę i został rezydentem parafii w Ostrogu[1][2].

Członek Rady Głównej Synodu Archidiecezji Lwowskiej i Diecezji Łuckiej (1995-1997). Członek Rady Kapłańskiej Archidiecezji Lwowskiej (1993-1996). Założyciel i redaktor naczelny czasopisma religijno-społecznego rzymskokatolickiej diecezji Łuckiej „Wołanie z Wołynia”. W latach 1996–2000 członek Rady Kapłańskiej Diecezji Łuckiej. W 1999 został mianowany członkiem Komisji Episkopatu Rzymskokatolickiego Ukrainy ds. Środków Społecznego Przekazu. Laureat IX Polonijnej Nagrody im. Ireny i Franciszka Skowyrów za „całokształt twórczości nt. Kościoła katolickiego i Polaków na Wołyniu” (2002). Wykładowca Uniwersytetu Narodowego „Akademia Ostrogska” w Ostrogu (2002-2010).

11 lutego 2005 powołany na członka Komisji Historycznej dla procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego ks. Władysława Bukowińskiego. 18 grudnia 2006 mianowany kanonikiem (expositorio canonicali).

Członek Rady Naukowej Instytutu Badań Kościelnych w Łucku (2009). 2 lutego 2010 mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Łuckiej.

Wykładowca Wyższego Seminarium Duchownego pw. Najświętszego Serca Jezusa diecezji kijowsko-żytomierskiej w Worzelu (2016).

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. O Polakach z Ostroga. Dziennik Kijowski. [dostęp 2023-07-18]. (pol.).
  2. Ks. Witold Kowalów otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. ekai.pl, 2020-07-22. [dostęp 2023-07-18]. (pol.).
  3. M.P. z 2015 r. poz. 892

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Drzewo genealogiczne rodziny Kowalów – Kovaliv – Ковалів

[edytuj | edytuj kod]