Witraż (ogier)
Witraż (ur. 1 czerwiec 1938, zm. 1957) – polski ogier czystej krwi arabskiej, hodowli SK Janów Podlaski. Syn ogiera Ofir i klaczy Makata[1]. Należał do tzw. Wielkiej Czwórki (Witeź II, Witraż, Wielki Szlem, Wyrwidąb), czyli najsłynniejszych synów Ofira[2]. Ojciec słynnego Baska.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony 1 czerwca 1938 roku. W 1939 w czasie ewakuacji stadniny w okolicy Chotyłowa uciekł z braćmi[3]. Wrócił do stadniny 21 grudnia 1939. W czasie okupacji, począwszy od 1940 roku stanowił w SK Janów Podlaski. 16 lipca 1944 roku podjęto decyzję o ewakuacji stadniny. Witraż wyruszył pociągiem z Białej Podlaskiej do Saksonii, do zakładów remontowych Wehrmachtu w Sohland niedaleko Libawy. W lutym 1945, kiedy Armia Czerwona przekroczyła Odrę, konie tym razem pieszo wyruszyły do Torgau nad Łabą. Tragiczne okazało się przejście koni przez Drezno 13 lutego 1945. Wtedy w czasie nalotu dywanowego sił powietrznych aliantów, początek kolumny koni, w którym znajdował się Witraż, właśnie przechodził przez centrum miasta. Bohaterstwem odznaczył się wtedy mastalerz Jan Ziniewicz, który trzymał jednocześnie Witraża i Wielkiego Szlema, dzięki niemu te konie nie zginęły i przetrwały wojnę. Po stracie większości ogierów stado dotarło do Torgau, skąd zostało przetransportowane do Schönböken-Grabau. Po wojnie 4 listopada 1946, Witraż, Wielki Szlem, Amurath Sahib, Efendi i Waćpan, ostatnim morskim transportem powróciły do Polski. Witraż nie powrócił jednak do rodzimego Janowa, trafił do stadniny w Posadowie, następnie do stadniny w Albigowej, a pod koniec życia do Nowego Dworu.
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 |
|---|---|---|---|---|
| Witraż | Ofir | Kuhailan Haifi | – | – |
| – | ||||
| Kuhaylah | – | |||
| – | ||||
| Dziwa | Abu Mlech | Mlech I | ||
| Łania | ||||
| Zulejma | Koheilan | |||
| Pomponia | ||||
| Makata | Fetysz | Bakszysz | Ilderim | |
| Parada | ||||
| 282 Siglavy
Bagdady |
Siglavy Bagdady | |||
| Malta | ||||
| Gazella II | Koheilan | – | ||
| – | ||||
| Abra | Anvil | |||
| Łania |
Potomstwo[edytuj | edytuj kod]
Witraż dał 67 potomstwa. Najsłynniejsze i najważniejsze z nich to:
- Ellora (ur. 1950) po Elza[5],
- Bandola (ur. 1948) po Bałałajka[6],
- Arfa (ur. 1947) po Bałałajka[7],
- Bask (ur. 1956) po Bałałajka, sprzedany do USA gdzie rozsławił polską hodowlę i został pierwszym w historii importowanym koniem, który uzyskał tytuł Championa USA,
- Celebes (ur. 1949) po Canaria.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ bazakoni.pl - Karta konia - Ogier „Witraż” [Ofir-Makata] [online], www.bazakoni.pl [dostęp 2022-02-15].
- ↑ bazakoni.pl - Karta konia - Ogier „Witeź II” [Ofir-Federacja] [online], www.bazakoni.pl [dostęp 2022-02-15].
- ↑ Katarzyna Izak, Wyrwidąb – nieznane losy polskiego araba [online], Hodowca i Jeździec, 10 kwietnia 2015 [dostęp 2022-02-17] (pol.).
- ↑ bazakoni.pl – Drzewo genealogiczne „Witraż” [online], www.bazakoni.pl [dostęp 2022-02-15].
- ↑ bazakoni.pl - Karta konia - Klacz „Ellora” [Witraż-Elza] [online], www.bazakoni.pl [dostęp 2022-02-15].
- ↑ bazakoni.pl - Karta konia - Klacz „Bandola” [Witraż-Bałałajka] [online], www.bazakoni.pl [dostęp 2022-02-15].
- ↑ bazakoni.pl - Karta konia - Klacz „Arfa” [Witraż-Bałałajka] [online], www.bazakoni.pl [dostęp 2022-02-15].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- I. Rajca-Pisz, Stadnina Koni Janów Podlaski, 2004, ISBN 83-7233-131-6,
- E. Letts, Koń doskonały, wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2017, ISBN 978-83-233-4325-7.