Wiązowiec południowy

Wiązowiec południowy
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	różowce
Rodzina	konopiowate
Rodzaj	wiązowiec
Gatunek	wiązowiec południowy
	Nazwa systematyczna
	Celtis australis L.; Sp. pl. 2:1043. 1753
Synonimy
	Celtis alpina Royle; Celtis australis var. eriocarpa (Decne.) Hook.; Celtis eriocarpa Decne.; Celtis kotschyana Steven; Celtis lutea Pers.; Celtis serrata Dippel;
	Celtis alpina Royle; Celtis australis var. eriocarpa (Decne.) Hook.; Celtis eriocarpa Decne.; Celtis kotschyana Steven; Celtis lutea Pers.; Celtis serrata Dippel;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiązowiec południowy (Celtis australis) – gatunek drzewa z rodziny konopiowatych. Naturalnie występuje w Azji Zachodniej, Afryce Północnej i na południu Europy^[3]. Sadzone coraz częściej m.in. w Europie Środkowej, na obszarach o łagodnej zimie, jako drzewo ozdobne i uliczne. Owoce ma jadalne, dość smaczne i słodkie^[6].

Morfologia

Pokrój: Korona kuliście sklepiona, często bardzo rozłożysta, albo zwieszająca się na jedną stronę. Osiąga 20-25 metrów wysokości.
Pień: Kora Gładka, równa, ołowianoszara lub bladobrunatnawa, bez wydatnej sieci bruzdek.
Liście: Długości 5-15 cm, lancetowato-podłużne albo podłużno-owalne, z bardzo długim, smukłym wierzchołkiem i ostro ząbkowanym brzegiem – ząbki skierowane ku przodowi. Nasada liścia zaokrąglona i prawie całobrzega, nieco falista. Liście na wierzchu lekko, szorstko owłosione, matowe i ciemnozielone, a od spodu jaśniejsze i jedynie delikatnie, białawo owłosione, szczególnie wzdłuż linii nerwów. Ogonek liściowy ma 1-1,5 cm długości. Wierzchołki liścia są często skręcone, szczególnie zaraz po rozwinięciu się^[6].
Kwiaty: Niepozorne, żółtawozielone. Kwitnie od marca do kwietnia.
Owoce: Pestkowce. Występują pojedynczo na długich szypułkach, wyrastających z pachwin liści. Są kulisto-podłużne, o grubości około 1 cm, w stanie dojrzałym brunatnoczerwone do czarnych^[6].

Biologia i ekologia

Drzewo zaliczane do tzw. żelaznych. Często sadzone w parkach i ogrodach. Odporne na choroby i zmiany klimatyczne. Drewno bardzo twarde.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-12-13] (ang.).
↑ ^a ^b Celtis australis. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2011-12-13]. (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2011-12-13].
↑ Celtis australis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c Bruno T. Kremer: Drzewa. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 148-149. ISBN 83-7129-141-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-12-13] (ang.).

[grin-3] Celtis australis. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2011-12-13]. (ang.).

[TPL-4] The Plant List. [dostęp 2011-12-13].

[iucn-5] Celtis australis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Kremer-6] Bruno T. Kremer: Drzewa. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 148-149. ISBN 83-7129-141-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]