Wojciech Żółtowski (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Żółtowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

3 września 1936
Warszawa

Data i miejsce śmierci

2 marca 2015
Warszawa

prof. dr hab. inż. nauk technicznych
Specjalność: budownictwo
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1971 – budownictwo
Politechnika Warszawska

Habilitacja

1983 – budownictwo
Politechnika Warszawska

Profesura

2002

nauczyciel akademicki
Dziekan
Wydział

Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej

Okres spraw.

1996–2002

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Wojciech Żółtowski (ur. 3 września 1936 w Warszawie, zm. 2 marca 2015 w Warszawie[1]) – inżynier, profesor nauk technicznych, specjalista w zakresie budownictwa, dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej w latach 1996–2002.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

Edukację rozpoczął w Otwocku, w Szkole Podstawowej nr 1. Tam też ukończył Liceum Ogólnokształcące im. K.I. Gałczyńskiego, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Warszawskiej. W 1962 r. obronił z oceną bardzo dobrą pracę magisterską, napisaną pod kierunkiem prof. Franciszka Szelągowskiego. W tym samym roku podjął pracę na Wydziale Melioracji Wodnych SGGW na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Mechaniki Budowli i Konstrukcji Budowlanych. Od 1971 r. był zatrudniony na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał kolejne stopnie naukowe – doktora w 1971 roku, doktora habilitowanego w 1983 r. oraz profesora nauk technicznych w 2002 r. Jego praca doktorska o współpracy tworzyw sztucznych z metalami, napisana pod kierunkiem prof. dra hab. inż. Mieczysława Łubińskiego, została wyróżniona nagrodą Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Na Politechnice Warszawskiej zajmował kolejno stanowiska adiunkta, docenta i profesora nadzwyczajnego. W latach 1987–1993 pełnił funkcję prodziekana, a w latach 1996–2002 dziekana Wydziału Inżynierii Lądowej. Następnie objął stanowisko dyrektora Instytutu Konstrukcji Budowlanych, na którym pozostał do 2005 r. Po przejściu na emeryturę w 2006 r. ponownie podjął pracę na SGGW na Wydziale Inżynierii i Kształtowania Środowiska (dawniej Wydział Melioracji Wodnych) jako profesor nadzwyczajny, gdzie pracował na pełnym etacie do ostatnich dni życia. Zmarł w Warszawie, po krótkiej chorobie. Spoczął w grobie rodzinnym na warszawskich Starych Powązkach.

Wojciech Żółtowski był autorem lub współautorem ok. 160 prac drukowanych o charakterze naukowym, dydaktycznym lub praktycznym. Wykształcił około 210 inżynierów i magistrów na Politechnice Warszawskiej oraz około 45 na SGGW. Wypromował 6 doktorów, wykonał opinie 9 prac doktorskich, 5 recenzji w postępowaniach habilitacyjnych, a także opiniował 2 wnioski na tytuł profesora nauk technicznych.

Wojciech Żółtowski wdrożył na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej Ramowy program studiów I i II stopnia, który stał się podstawą obowiązującego obecnie wielostopniowego systemu kształcenia, a także program studiów doktoranckich, którego był współautorem. Na SGGW opracował zmiany w programie ćwiczeń w budownictwie stalowym, żelbetowym i mechanice budowli, które w części obowiązują do dzisiaj.

Działalność pozanaukowa[edytuj | edytuj kod]

Wojciech Żółtowski swoją praktyczną wiedzę wykorzystywał w działalności inżynierskiej i eksperckiej. Posiadał uprawnienia budowlane i tytuł rzeczoznawcy budowlanego. Był projektantem lub współprojektantem ok. 50 obiektów budowlanych. Wykonał ponad 120 ekspertyz i opracowań technicznych.

Stanowiska[edytuj | edytuj kod]

Członkostwa[edytuj | edytuj kod]

Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • M. Łubiński, A. Filipowicz, W. Żółtowski: Wymiarowanie konstrukcji stalowych metodą stanów granicznych. Wyd. I. Warszawa: PWN, 1979.
  • W. Żółtowski. Konstrukcje zespolone stal – tworzywo sztuczne. „Zeszyty Naukowe Politechniki Warszawskiej, Budownictwo”. 75, 1982. Warszawa. 
  • M. Łubiński, A. Filipowicz, W. Żółtowski: Konstrukcje metalowe. Część I. Podstawy projektowania. Wyd. I. Warszawa: Arkady, 1986.
  • M. Łubiński, A. Filipowicz, W. Żółtowski: Konstrukcje metalowe. Część II. Obiekty budowlane. Wyd. I. Warszawa: Arkady, 1992.
  • W. Żółtowski, P.A. Król: Poradnik projektanta. Zasady projektowania konstrukcji z profili cienkościennych Lindab „Z” i „C”. Warszawa: Lindab Sp. z o.o., 2000.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Żółtowski – biogram. Centrum Informatyzacji Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2015-11-20].
  • M. Giżejowski, E. Szmigiera, S. Wierzbicki: Jubileusz 50-lecia pracy zawodowej prof. dr hab. inż. Wojciecha Żółtowskiego; monografia Aktualne Problemy Budownictwa Metalowego pod redakcją naukową E. Szmigiery i S. Wierzbickiego, Seria Wydawnicza Monografie Zespołu Konstrukcji Metalowych – tom I, Wydanie Jubileuszowe, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej
  • J. Idzikowski: Śp. Profesor Wojciech Żółtowski (1936–2015), Inżynieria i Budownictwo, Nr 7/2015, ss. 391-392, ISSN 0021-0315
  • J. Idzikowski: Konstrukcje Metalowe; monografia 100-lecie Odnowienia Tradycji Wydziału Inżynierii Lądowej pod redakcją G. Borończyk-Płaskiej i H. Zobla, Rozdz. II, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2015, ss. 177-202, ISBN 978-83-936828-1-2
  • A. Ciepielowski: Kronika. Pięćdziesięciolecie pracy zawodowej Profesora dr. hab. inż. Wojciecha Żółtowskiego, Acta Scientarum Polonorum – Architectura, 12 (2) 2013, ss. 123-125, ISSN 1644-0633
  • 50-lecie pracy prof. dr hab. inż. Wojciecha Żółtowskiego, Konstrukcje Stalowe, Nr 6/2013

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Żółtowski – nekolog. wyborcza.pl, 2015-03-06. [dostęp 2015-11-20].