Przejdź do zawartości

Wojciech Bonisławski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Bonisławski
Data i miejsce urodzenia

25 września 1958
Gdańsk

Dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku
Okres

od 2004
do 2019

Poprzednik

Tadeusz Piaskowski

Następca

Jacek Friedrich

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Wojciech Bonisławski (ur. 25 września 1958 w Gdańsku[1]) – polski polonista, działacz kulturalny i muzealnik. W latach 2004–2019 dyrektor Muzeum Narodowego w Gdańsku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent filologii polskiej (specjalność teatrologiczna) na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego (1984). Po studiach uczył języka polskiego w I Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku. Następnie w 1990 rozpoczął pracę w Urzędzie Wojewódzkim gdzie do 1999 pełnił funkcję dyrektora Wydziału Kultury i Nauki, następnie w latach 1999–2004 dyrektor Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki (sprawował nadzór nad instytucjami kultury w województwie pomorskim). W 2004 wygrał konkurs na stanowisko dyrektora Muzeum Narodowego w Gdańsku, stanowisko to pełnił do 2019. Pod dyrekcją Bonisławskiego powstały dwa nowe oddziały MNG: Zielona Brama i Muzeum Tradycji Szlacheckiej w Waplewie. W międzyczasie prowadził także zajęcia z zarządzania muzeami w Katedrze Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Był autorem i współautorem wielu wystaw: Malarstwo flamandzkie (we współpracy z Wiedniem) Transalpinum (we współpracy z Kunsthistorisches Museum), Klejnot w koronie Rzeczypospolitej. Sztuka zdobnicza Prus Królewskich, Nowi dawni mistrzowie[2].

Jest wieloletnim członkiem, a także byłym prezesem Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, obecnie pełni funkcję wiceprezesa tego stowarzyszenia[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]