Wojskowi specjaliści Białorusi
Wojskowi specjaliści Białorusi (biał. Ваенныя спецыялісты Беларусі) – byli i obecni żołnierze Sił Zbrojnych Republiki Białorusi, rzadziej przedstawiciele organizacji paramilitarnych i pracownicy przedsiębiorstw kompleksu wojskowo-przemysłowego, którzy udzielają wsparcia zagranicznym strukturom siłowym. Reprezentowani zarówno przez państwowych żołnierzy i doradców wojskowych, jak i najemników[1].
Pojawienie się tego zjawiska na Białorusi wiąże się z polityką demilitaryzacji w latach 1992-1996, podczas której wielu żołnierzy straciło pracę z powodu redukcji armii. Niektórzy odeszli z powodu niskiej pensji. Jednak rząd pilnie potrzebował emerytowanych żołnierzy, ponieważ władze bały się wysłać aktywnych specjalistów do świadczenia wojskowych usług doradczych za granicę[2].
Najemnicy często współpracowali ze specjalistami państwowymi[1] lub byli pod patronatem rządu białoruskiego[3].
Wśród poszukiwanych specjalności byli piloci, mechanicy, oficerowie sztabowi, specjaliści operacji specjalnych, w tym snajperzy. Białorusini współpracowali z siłami Nigerii, Libijskiej Dżamahiriji (oficjalnie tylko do wojny domowej 2011 r.[1]), Wenezueli, Sudanu[4], Jemenu, Wybrzeża Kości Słoniowej i Demokratycznej Republiki Konga. Najemnicy i specjaliści państwowi brali udział w kilku konfliktach. W sektorze usług specjalistów wojskowych kluczowym regionem dla Białorusi była Afryka. Jednak pod koniec lat 10. i na początku lat 20. XXI wieku izraelscy, francuscy specjaliści i rosyjskie PMC (Grupa Wagnera) zaczęły tworzyć konkurencję dla Białorusinów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c На стороне Каддафи воюют белорусские партизаны // Комсомольская правда : газета. — 6 апреля 2011.
- ↑ Эксперт: В Ливии могут воевать белорусские летчики, штабисты и снайперы // Белорусский партизан : новостной сайт. — 7 апреля 2011
- ↑ «Батькины ЧВК»: сенсационные подробности об «отпусках» белорусских спецназовцев [online] [dostęp 2021-09-29].
- ↑ Белорусский режим в списках поставщиков оружия Судану // Хартия'97, 15 ноября 2008
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Siarhei Bohdan. Belarusian Military Cooperation With Developing Nations: Dangerous Yet Legal // Belarus Digest : Ostrogorsky Center project. — 5 December 2013.
- Егор Лебедок. Белорусское военное присутствие в Африке // Thinktanks.by : сайт белорусских исследований. — 7 февраля 2021.