World Rugby Women’s Sevens Series (2015/2016)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
World Rugby Women’s Sevens Series 2015/2016
2014/2015 2016/2017
Szczegóły turnieju
Termin

3 grudnia 2015 - 29 maja 2016

Liczba drużyn

14 (z 6 konfederacji)

Stadiony

5 (w 5 miastach)

I miejsce

 Australia

II miejsce

 Nowa Zelandia

III miejsce

 Kanada

Statystyki turnieju
Najwięcej punktów

Kanada Ghislaine Landry (158)

Najwięcej przyłożeń

Nowa Zelandia Portia Woodman (24)

Strona internetowa

World Rugby Women’s Sevens Series (2015/2016) (od nazwy sponsora, HSBC – HSBC Women’s World Rugby Sevens Series) – czwarta edycja World Rugby Women’s Sevens Series (dawniej IRB Women’s Sevens World Series), organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7.

W połowie listopada 2015 roku – wraz z losowaniem grup pierwszych zawodów – World Rugby ogłosił, że sezon będzie się składać z czterech turniejów – w Dubaju, São Paulo, Atlancie i Langford rozegranych w okresie od grudnia 2015 do kwietnia 2016 roku. Tylko pierwszy z nich odbył się łącznie z turniejem męskim, pozostałe zaś stanowiły odrębne zawody. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami[1]. Ostatecznie w gronie gospodarzy z zawodami zaplanowanymi na koniec maja 2016 roku znalazł się dodatkowo Clermont-Ferrand[2][3].

W pierwszych dwóch turniejach – w słonecznym Dubaju i deszczowym São Paulo – niepokonane były Australijki[4][5][6]. Dobrą passę kontynuowały w kolejnych zawodach, zwyciężając w Atlancie pomimo porażki w fazie grupowej z Anglią[7]. W drugim turnieju północnoamerykańskiego tournée Angielki zakończyły zaś trzyletni okres bez turniejowego zwycięstwa w fazie pucharowej pokonując kolejno reprezentantki Australii i Nowej Zelandii[8][9]. Australijki, którym do końcowego triumfu – pierwszego w historii – wystarczało zajęcie w ostatnich zawodach szóstego miejsca[10], zagwarantowały go sobie wygraną w ćwierćfinałach[11], w finale francuskich zawodów uległy zaś Kanadyjkom[12]. Te z kolei zajęły w klasyfikacji generalnej trzecią lokatę wyprzedzając Angielki lepszym bilansem punktów, drugą pozycję na podium zajęły zaś Nowozelandki[13][14]. Czołowa dziewiątka tej edycji uzyskała status core teams na kolejny sezon[15]. Prowadząca po czterech rundach w klasyfikacjach punktowej i przyłożeń Emilee Cherry[16] ostatecznie zajęła w obu drugie lokaty[17], a triumfowały w nich odpowiednio Kanadyjka Ghislaine Landry[18] i Nowozelandka Portia Woodman[19]. Ta druga utrzymała też prowadzenie w obu tych statystykach w klasyfikacji wszech czasów[20].

Panel sędziowski, podobnie jak w poprzednich dwóch sezonach, składał się z kobiet uzupełnionych o dwóch mężczyzn (Rasta Rasivhenge i James Bolabiu)[21][22][23]. Sponsorem tytularnym cyklu z czteroletnią umową, podobnie jak w przypadku zawodów męskich, został HSBC[24].

Kalendarz[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kraj Miasto Stadion Data
Dubai Women’s Sevens 2015  Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj The Sevens 3–4 grudnia 2015
Brasil Women’s Sevens 2016  Brazylia São Paulo Arena Barueri 20–21 lutego 2016
USA Women’s Sevens 2016  Stany Zjednoczone Atlanta Fifth Third Bank Stadium 8–9 kwietnia 2016
Canada Women’s Sevens 2016  Kanada Langford Westhills Stadium 16–17 kwietnia 2016
France Women’s Sevens 2016  Francja Clermont-Ferrand Stade Gabriel-Montpied 28–29 maja 2016

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których jedenaście jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), a ostatni uczestnik będzie ogłaszany przed poszczególnymi turniejami. Status core teams otrzymała najlepsza dziewiątka poprzedniego sezonu (Anglia, Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Kanada, Nowa Zelandia, Rosja i USA)[25], kolejne dwa miejsca zarezerwowano dla czołowych zespołów turnieju kwalifikacyjnego[26][27]. Wywalczyły je zawodniczki z Japonii i Irlandii[28].

core teams Zaproszone zespoły
WSS 2014/2015 eliminacje
 Anglia  Irlandia DUB:  Brazylia[1]
 Australia  Japonia BRA:  Brazylia[29]
 Fidżi USA:  Kolumbia[30]
 Francja CAN:  Brazylia[31]
 Hiszpania FRA:  Kenia[32]
 Kanada
 Nowa Zelandia
 Rosja
 Stany Zjednoczone

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej ilości punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie[33]:

  1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej ilości zdobytych punktów;
  5. większej ilości zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecz finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut[33].

Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej[33]:

Miejsce Punktacja
1 20
2 18
3 16
4 14
5 12
6 10
7 8
8 6
9 4
10 3
11 2
12 1

W przypadku tej samej ilości punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie[33]:

  1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  2. większej ilości zdobytych przyłożeń;
  3. drużyny są klasyfikowane ex aequo.

Turnieje[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Dubai Women’s Sevens 2015.
Miejsce Reprezentacja
1  Australia
2  Rosja
3  Anglia
4  Francja
5  Nowa Zelandia
6  Kanada
7  Fidżi
8  Hiszpania
9  Japonia
10  Brazylia
11  Stany Zjednoczone
12  Irlandia
  Półfinały Finał
             
4 grudnia 2015
  Rosja 19  
  Anglia 12  
 
4 grudnia 2015
      Rosja 12
    Australia 31
 
 
Mecz o 3. miejsce
4 grudnia 2015 4 grudnia 2015
  Francja 0   Anglia  10
  Australia 26     Francja  5
 Główny artykuł: Brasil Women’s Sevens 2016.
Miejsce Reprezentacja
1  Australia
2  Kanada
3  Nowa Zelandia
4  Stany Zjednoczone
5  Francja
6  Fidżi
7  Anglia
8  Brazylia
9  Rosja
10  Japonia
11  Hiszpania
12  Irlandia
  Półfinały Finał
             
21 lutego 2016
  Australia 34  
  Stany Zjednoczone 0  
 
21 lutego 2016
      Australia 29
    Kanada 0
 
 
Mecz o 3. miejsce
21 lutego 2016 21 lutego 2016
  Nowa Zelandia 10   Stany Zjednoczone  0
  Kanada 19     Nowa Zelandia  28
 Osobny artykuł: USA Women’s Sevens 2016.
Miejsce Reprezentacja
1  Australia
2  Nowa Zelandia
3  Anglia
4  Kanada
5  Stany Zjednoczone
6  Rosja
7  Francja
8  Fidżi
9  Irlandia
10  Japonia
11  Hiszpania
12  Kolumbia
  Półfinały Finał
             
9 marca 2016
  Anglia 19  
  Nowa Zelandia 24  
 
9 marca 2016
      Nowa Zelandia 19
    Australia 24
 
 
Mecz o 3. miejsce
9 marca 2016 9 marca 2016
  Kanada 14   Anglia  26
  Australia 26     Kanada  14
 Osobny artykuł: Canada Women’s Sevens 2016.
Miejsce Reprezentacja
1  Anglia
2  Nowa Zelandia
3  Australia
4  Francja
5  Kanada
6  Hiszpania
7  Stany Zjednoczone
8  Rosja
9  Fidżi
10  Brazylia
11  Irlandia
12  Japonia
  Półfinały Finał
             
17 kwietnia 2016
  Australia 5  
  Anglia 15  
 
17 kwietnia 2016
      Anglia 31
    Nowa Zelandia 14
 
 
Mecz o 3. miejsce
17 kwietnia 2016 17 kwietnia 2016
  Nowa Zelandia 12   Australia  19
  Francja 7     Francja  12
 Osobny artykuł: France Women’s Sevens 2016.
Miejsce Reprezentacja
1  Kanada
2  Australia
3  Nowa Zelandia
4  Anglia
5  Francja
6  Stany Zjednoczone
7  Hiszpania
8  Fidżi
9  Rosja
10  Irlandia
11  Kenia
12  Japonia
  Półfinały Finał
             
29 maja 2016
  Anglia 10  
  Kanada 31  
 
29 maja 2016
      Kanada 29
    Australia 19
 
 
Mecz o 3. miejsce
29 maja 2016 29 maja 2016
  Nowa Zelandia 5   Anglia  5
  Australia 14     Nowa Zelandia  22

Klasyfikacja generalna[34][edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja Punkty
DUB BRA USA CAN FRA Ogółem
1  Australia 20 20 20 16 18 94
2  Nowa Zelandia 12 16 18 18 16 80
3  Kanada 10 18 14 12 20 74
4  Anglia 16 8 16 20 14 74
5  Francja 14 12 8 14 12 60
6  Stany Zjednoczone 2 14 12 8 10 46
7  Rosja 18 4 10 6 4 42
8  Fidżi 8 10 6 4 6 34
9  Hiszpania 6 2 2 10 8 28
10  Brazylia 3 6 – 3 – 12
11  Japonia 4 3 3 1 1 12
12  Irlandia 1 1 4 2 3 11
13  Kenia – – – – 2 2
14  Kolumbia – – 1 – – 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Draws announced for HSBC World Rugby Sevens Series opener in Dubai. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)]. (ang.).
  2. ↑ Clermont-Ferrand confirmed as HSBC World Rugby Women’s Sevens Series host. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-15)]. (ang.).
  3. ↑ About the Women’s Sevens Series. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)]. (ang.).
  4. ↑ Australia lift women's trophy in Dubai. worldrugby.org. [dostęp 2015-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-06)]. (ang.).
  5. ↑ Olympic excitement in Brazil as Australia win Sao Paulo 7s. worldrugby.org. [dostęp 2016-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-22)]. (ang.).
  6. ↑ Women's Series: The story so far. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (ang.).
  7. ↑ Australia beat New Zealand to win in Atlanta. worldrugby.org. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)]. (ang.).
  8. ↑ England beat New Zealand to win in Canada. worldrugby.org. [dostęp 2016-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-18)]. (ang.).
  9. ↑ Women's Series: The story so far. worldrugby.org @ web.archive.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-23)]. (ang.).
  10. ↑ Australia seek to make history in Clermont-Ferrand. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-26)]. (ang.).
  11. ↑ Australia claim their first Women’s Sevens Series title. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-29)]. (ang.).
  12. ↑ Australia win series as Canada claim Clermont-Ferrand title. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)]. (ang.).
  13. ↑ Australia tops Women’s Sevens Series. americasrugbynews.com. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)]. (ang.).
  14. ↑ HSBC WORLD RUGBY WOMEN'S SEVENS SERIES IV (2015-2016) – STANDINGS. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (ang.).
  15. ↑ Fixtures announced for series finale in Clermont-Ferrand. worldrugby.org. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-05)]. (ang.).
  16. ↑ Cherry on top of the scoring charts. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-27)]. (ang.).
  17. ↑ BEST PERFORMERS - WWSIV (2015-16). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (ang.).
  18. ↑ Most points scored. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)]. (ang.).
  19. ↑ Most tries scored. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)]. (ang.).
  20. ↑ BEST PERFORMERS - ALL-TIME. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (ang.).
  21. ↑ Joubert to join sevens next season. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-25)]. (ang.).
  22. ↑ 2015-16 HSBC World Rugby Sevens referees announced. rugby.com.au. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-15)]. (ang.).
  23. ↑ World Rugby Women's Sevens Series 2015-16 Female Elite Panel. officiating.worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)]. (ang.).
  24. ↑ HSBC partners with World Rugby for record-breaking sevens properties. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-01)]. (ang.).
  25. ↑ Team GB secure Olympic qualification as Canada claim Amsterdam Sevens. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)]. (ang.).
  26. ↑ Ireland to host Women’s Sevens Series qualifier. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-30)]. (ang.).
  27. ↑ Fixtures announced for Women’s Sevens Series qualifier in Dublin. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-29)]. (ang.).
  28. ↑ Japan and Ireland qualify for Women’s Sevens Series. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-24)]. (ang.).
  29. ↑ Draw made for next round of Women’s Series in Brazil. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-10)]. (ang.).
  30. ↑ Pools announced for Atlanta Sevens. worldrugby.org. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-26)]. (ang.).
  31. ↑ Draw made for next round of women’s series in Canada. worldrugby.org. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)]. (ang.).
  32. ↑ Fixtures announced for series finale in Clermont-Ferrand. worldrugby.org. [dostęp 2016-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-05)]. (ang.).
  33. ↑ a b c d Women’s Sevens Series Tournament Rules. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (ang.).
  34. ↑ 2015/16 Series Standings. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

World Rugby Women’s Sevens Series (2015/2016)
Turnieje
Stadiony
Stali uczestnicy
Pozostali uczestnicy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=World_Rugby_Women’s_Sevens_Series_(2015/2016)&oldid=65401682”