Przejdź do zawartości

Wołodymyr Wakułenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Wakułenko
Володимир Володимирович Вакуленко
Ilustracja
Data urodzenia

1 lipca 1972

Data śmierci

2022

Zawód, zajęcie

pisarz, poeta

Wołodymyr Wakułenko (ur. 1 lipca 1972, zm. 2022[1]) – ukraiński pisarz, poeta i aktywista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po rozpadzie swojego pierwszego związku przeniósł się do Lwowa. Był pisarzem i poetą[2]. W dorobku miał 13 książek[1]. Po urodzeniu się jego drugiego syna zaczął pisać książki dla dzieci[3]. Był laureatem Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Olesa Ulianenki oraz laureatem Ogólnoukraińskiego Konkursu im. Łesia Martowycza. Za swoje osiągnięcia literackie otrzymał Srebrny Trójząb w 20. rocznicę odzyskania przez Ukrainę niepodległości[2]. Od jesieni 2013 roku był aktywnym zwolennikiem tzw. rewolucji godności na Ukrainie[1].

Od 2010 roku Wakułenko był także aktywnym edytorem ukraińskojęzycznej wersji Wikipedii. Zapoczątkował około 100 artykułów i wykonał blisko 4000 edycji[4].

Po inwazji rosyjskiej na Ukrainę w lutym 2022 roku, został uprowadzony pod koniec marca tego samego roku ze swego domu we wsi Kapytoliwka wraz z samotnie wychowywanym synem cierpiącym na autyzm[3]. Początkowo zwolniony, krótko potem został ponownie zatrzymany, a jego los pozostawał nieznany[3].

We wrześniu 2022 roku po wyzwoleniu przez wojska ukraińskie miasta Izium, odnaleziono tam masowy grób[2], w którym złożono ciała 447 osób[5]. 28 listopada 2022 roku, portal internetowy Suspilne.media poinformował, iż badania DNA potwierdziły, że wśród ofiar złożonych w masowym grobie znajdowało się ciało Wołodymyra Wakułenki[6][7]. Informacje potwierdziła na Facebooku także była żona pisarza[1].

Przed ponownym uprowadzeniem zdołał ukryć swój pamiętnik pisany w czasie okupacji, który po wyzwoleniu został odnaleziony przez Wiktorię Amelinę i ojca pisarza a następnie przekazany do Charkowskiego Muzeum Literatury[3][1]. Dzienniki ukazał się po polsku w przekładzie Michała Petryka w antologii Wojna 2022 (wybór i opracowanie Wołodymyr Rafiejenko, Warszawa, Centrum Mieroszewskiego, 2023)[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Volodymyr Vakulenko killed by Russian occupiers. pen.org.ua. [dostęp 2022-11-29].
  2. a b c Rusové zabili oceňovaného ukrajinského spisovatele. novinky.cz. [dostęp 2022-11-29].
  3. a b c d Keith Duggan, Uncovering the buried diary of an executed Ukrainian writer [online], 25 marca 2023 [dostęp 2023-04-16] (ang.).
  4. Vitalii Petrushko, Ukraiński pisarz i wikipedysta Wołodymyr Wakulenko zabity podczas inwazji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę. [online], Diff, 9 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-15] (pol.).
  5. Nie żyje ukraiński pisarz dziecięcy. Jego ciało znaleziono w masowym grobie. stacja7.pl. [dostęp 2022-11-29].
  6. Письменника Володимира Вакуленка вбили під час окупації – розслідування і результат ДНК. suspilne.media. [dostęp 2022-11-29].
  7. Wołodymyr Wakułenko nie żyje. Ciało znaleziono w masowym grobie. ksiazki.wp.pl. [dostęp 2022-11-29].
  8. Wojna 2022: eseje, wiersze, dzienniki [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2024-07-04] (pol.).