Wybory prezydenckie w Republice Konga w 2016 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wybory prezydenckie w Republice Konga w 2016 roku
Państwo

 Kongo

Rodzaj

wybory prezydenckie

Data przeprowadzenia

20 marca 2016

Data zarządzenia

31 grudnia 2015
przez: Denis Sassou-Nguesso

Podstawa prawna

Konstytucja Konga

Głosowanie
poprzednie:
Wybory prezydenckie w Republice Konga w 2009 roku
następne:
Wybory prezydenckie w Republice Konga w 2021 roku

Wybory prezydenckie w Republice Konga w 2016 rokuwybory prezydenckie w Kongu przeprowadzone 20 marca 2016 roku[1]. Urzędujący prezydent Denis Sassou-Nguesso otrzymał reelekcję w pierwszej turze głosowania, otrzymując 60% głosów.

System elekcyjny[edytuj | edytuj kod]

Prezydent Republiki Konga jest wybierany w dwóch turach[2]. 14 stycznia 2016 roku przyjęto ustawę ustanawiającą nową komisję wyborczą – Niezależną Państwową Komisję Wyborczą (fr. Commission nationale électorale indépendante, CNEI) w miejsce Krajowej Komisji ds. Organizacji Wyborczych (fr. Commission nationale d’organisation des élections, CONEL). Ustawa była wynikiem dialogu między rządem, a partiami opozycyjnymi[3]. CNEI składa się z członków zarówno rządu, jak i partii opozycyjnych, a także obywateli niezrzeszonych[4] i w przeciwieństwie do CONEL, działa jako organizacja niezależna finansowo od rządu[5].

Karty do głosowania składają się z jednej kartki[6]. Partie są uprawnione do posiadania przedstawicieli we wszystkich lokalach wyborczych, a ich zgoda na poświadczenie liczenia głosów jest obowiązkowa[7]. Wszystkie osoby dorosłe powyżej 18 roku życia mają prawo głosu[8].

Rejestracja wyborców trwała od stycznia do 15 lutego 2016 roku[8]. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z 1 lutego 2016 roku wyznaczyło oficjalny okres kampanii na czas od 4 marca do 18 marca 2016 roku. Termin składania kandydatur na prezydenta został wyznaczony na czas od 5 lutego do 20 lutego[9].

Kandydaci[edytuj | edytuj kod]

Denis Sassou-Nguesso[edytuj | edytuj kod]

Nowa konstytucja uchwalona w referendum w 2015 roku umożliwiła prezydentowi Denisowi Sassou-Nguesso ubieganie się o reelekcję. Zgodnie z oczekiwaniami, 25 stycznia 2016 roku, rządząca Kongijska Partia Pracy ogłosiła, że urzędujący prezydent będzie ich kandydatem w wyborach[10]. Oprócz PCT, różne inne partie zobowiązały się do wsparcia Sassou-Nguesso, w tym Kongijski ruch na rzecz Demokracji i Rozwoju Integralnego (MCDDI)[11], Mouvement Action Renouveau (MAR), Zgromadzenie Obywateli (RC)[11], Związek Sił Demokratycznych (UFD)[11], Rassemblement pour la démocratie et le progrès social (RDPS)[12], Republican Dynamics for Development (DRD)[13] i Club 2002 - Party for the Unity of the Republic[14].

Panafrykański Związek na rzecz Demokracji Społecznej[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec stycznia 2016 roku, główna partia opozycyjna – Panafrykański Związek na rzecz Demokracji Społecznej (UPADS)[11] wyznaczyła swojego lidera, Pascala Tsaty Mabialę, na swojego kandydata na prezydenta[15].

Initiative for Democracy in Congo[edytuj | edytuj kod]

30 stycznia 2016 roku André Okombi Salissa, przewodniczący Initiative for Democracy in Congo, ogłosił swoją chęć do startu w wyborach[16]. Okombi Salissa był długoletnim członkiem PCT, a także ministrem w rządzie Sassou Nguesso, ale w 2012 roku po dymisji z rządu stawał się coraz bardziej krytycznym i przeciwnym głosem wobec PCT[17].

Jean-Marie Michel Mokoko[edytuj | edytuj kod]

8 lutego 2016 roku generał Jean-Marie Michel Mokoko oświadczył, że planuje kandydować na prezydenta. Mokoko dowodził wojskiem w latach 1987–1993 roku, a od 2005 był doradcą prezydenta ds. pokoju i bezpieczeństwa. Z funkcji zrezygnował 3 lutego 2016 roku[18]. Kilka dni po tym, jak Mokoko ogłosił swoją kandydaturę, w internecie pojawiło się wideo, które wskazywało na jego udział w zamachu stanu. Mokoko powiedział, że film był sfałszowany. 19 lutego wydano rozkaz aresztowania Mokoko, a policja zablokowała drogi w pobliżu jego domu[19]. 21 lutego został przesłuchany i zwolniony z aresztu[20].

22 lutego 2016 roku do Sądu Konstytucyjnego wpłynęło 10 potencjalnych kandydatur na prezydenta: Denis Sassou Nguesso, Anguios Nganguia-Engambé, Pascal Tsaty Mabiala, Jean-Marie Michel Mokoko, André Okombi Salissa, Guy Brice Parfait Kolelas, Claudine Munari, Joseph Kignoumbi Kia Mboungou, Joseph Mboussi Ngouari i Louis Parfait Tchignamba Mavoungou[21]. Trybunał Konstytucyjny ogłosił 24 lutego, że dziewięciu kandydatów uzyskało pozwolenie na start w wyborach. Jeden kandydat, Tchignamba Mavoungou, został wykluczony z udziału w wyborach z powodu nieuiszczenia wymaganej kwoty[22].

Kampania wyborcza[edytuj | edytuj kod]

Oficjalny okres kampanii rozpoczął się 4 marca. Sassou-Nguesso rozpoczął kampanię w Pointe-Noire, omówił swoje plany rozwoju gospodarczego i obiecał, że zdobędzie większość głosów w pierwszej turze[23]. W międzyczasie Mokoko zaapelował o opóźnienie głosowania, narzekając, że czas na rejestr wyborczy jest niewystarczający, a komisja wyborcza nie jest naprawdę niezależna[24]. Prowadząc kampanię, Sassou-Nguesso podkreślał, że jako prezydent utrzymywał pokój i ułatwiał wzrost gospodarczy oraz budowę infrastruktury. Wzywając ludzi do zapewnienia mu większości w pierwszej turze, obiecał więcej miejsc pracy i dalszą poprawę infrastruktury. Kandydaci opozycyjni natomiast skupili się na zwracaniu uwagi co do wiarygodności komisji wyborczej i twierdzeniu, że rząd przygotowuje się do sfałszowania wyborów[25].

Pierwsza tura odbyła się 20 marca 2016 roku. Oddając swój głos, Sassou Nguesso powiedział, że wybory oznaczają postęp dla naszej demokracji. I mogę powiedzieć, że nowa republika wkracza pod dobry omen. W dniu wyborów władze zakazały używania pojazdów mechanicznych, a także ograniczyły dostęp do internetu i kontaktu telefonicznego[26].

Wynik[edytuj | edytuj kod]

Częściowe wyniki, obejmujące 72 ze 111 okręgów, zostały ogłoszone przez komisję wyborczą 22 marca. Według nich Sassou-Nguesso plasował się daleko przed swoimi rywalami z 67% głosów. Guy Brice Parfait Kolelas na drugim miejscu uzyskał 16,8%. Opozycja stwierdziła, że wyniki te są całkowicie oderwane od rzeczywistości, przysięgając, że będą kontynuować plany opublikowania innego zestawu wyników, które udało im się zebrać. Ponieważ komisja wyborcza była jedynym organem uprawnionym do ujawniania wyników wyborów, rząd nadal blokował komunikację internetową i telefoniczną, aby zapobiec ujawnieniu nieautoryzowanych wyników, które według niego mogłyby spowodować niestabilność. Zwolennicy Sassou-Nguesso w północnym Brazzaville świętowali pozorne zwycięstwo prezydenta, podczas gdy siły bezpieczeństwa starały się zapobiec niepokojom ze strony zwolenników opozycji w południowym Brazzaville[27].

Minister Spraw Wewnętrznych Raymond Mboulou ogłosił pełne wyniki 24 marca. Według wyników Sassou-Nguesso uzyskał reelekcję otrzymując 60% głosów, podczas gdy kandydaci opozycji Kolelas i Mokoko pozostali daleko w tyle, uzyskując odpowiednio 15% i 14% głosów[28]. Opozycja odmówiła przyjęcia wyników, twierdząc, że były one fałszywe[29].

Wyniki wyborów[30]
Kandydat Partia polityczna Ilość głosów %
Denis Sassou-Nguesso Kongijska Partia Pracy 838 922 60,19
Guy Brice Parfait Kolélas Kongijski ruch na rzecz Demokracji i Rozwoju Integralnego 209 632 15,04
Jean-Marie Michel Mokoko Kandydat niezależny 191 562 13,74
Pascal Tsaty Mabiala Panafrykański Związek na rzecz Demokracji Społecznej 65 025 4,67
André Okombi Salissa Initiative for Democracy in Congo 57 373 4,12
Claudine Munari Mouvement pour l'unité, la solidarité et le travail 21 530 1,54
Joseph Kignoumbi Kia Mboungou Kandydat niezależny 3 540 0,25
Michel Mboussi Ngouari Convention des partis républicains 3 301 0,24
Anguios Nganguia Engabé Parti pour l'action de la République 2 905 0,21
Głosy puste/nieważne 96 171
Razem 1,489,961 100

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Congo to hold early presidential elections in March [online], www.newvision.co.ug [dostęp 2020-08-16].
  2. IFES Election Guide | Elections: Congo (Brazzaville) Pres July 2009 [online], www.electionguide.org [dostęp 2020-08-16].
  3. Congo : une nouvelle commission électorale adoptée par l’Assemblée nationale, „Le Monde.fr”, 15 stycznia 2016 [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  4. Congo: la nouvelle loi électorale adoptée par l'Assemblée nationale [online], RTBF Info, 14 stycznia 2016 [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  5. SIKA Jean Jacques, Congo : Une loi électorale adaptée pour des élections apaisées [online], Les Echos du Congo Brazzaville [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  6. Congo-Brazzaville : la gouvernance électorale en constante amélioration - Congo [online], ReliefWeb [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  7. Congo – Présidentielle : la date du dépôt des candidatures fixée du 5 au 20 février | AFC [online], web.archive.org, 2 marca 2016 [dostęp 2020-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-02].
  8. a b AfricaNews, Congo : la révision des listes se poursuit avant la présidentielle du 20 mars [online], Africanews, 1 lutego 2016 [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  9. Présidentielle du 20 mars : le dépôt des candidatures s’ouvre le 5 février | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], adiac-congo.com [dostęp 2020-08-16].
  10. Congo's Sassou Nguesso to seek third term in March vote [online], news.yahoo.com [dostęp 2020-08-17] (ang.).
  11. a b c d Kongo [online], Polska Agencja Prasowa SA [dostęp 2020-08-17] (pol.).
  12. Election présidentielle : Le RDPS promet de soutenir la candidature de Denis Sassou N’Guesso | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], adiac-congo.com [dostęp 2020-08-17].
  13. Vie des partis : Le PCT et la DRD formalisent leur relation | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], adiac-congo.com [dostęp 2020-08-17].
  14. Election présidentielle: le Club 2002 PUR en rang de bataille pour la victoire de Denis Sassou N’Guesso | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], adiac-congo.com [dostęp 2020-08-17].
  15. Election présidentielle : L’U.PA.D.S jette son dévolu sur Pascal Tsaty-Mabiala | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], adiac-congo.com [dostęp 2020-08-18].
  16. Election présidentielle : André Okombi- Salissa annonce sa candidature | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], adiac-congo.com [dostęp 2020-08-18].
  17. Congo-Brazzaville: le dialogue national s'ouvre sans l'opposition [online], RFI, 13 lipca 2015 [dostęp 2020-08-18] (fr.).
  18. Congolese ex-army chief to run for president [online], news.yahoo.com [dostęp 2020-08-18] (ang.).
  19. Congo orders arrest of key candidate in presidential race [online], news.yahoo.com [dostęp 2020-08-18] (ang.).
  20. Congo presidential candidate released after questioning [online], news.yahoo.com [dostęp 2020-08-18] (ang.).
  21. Election présidentielle : la Cour constitutionnelle reçoit officiellement dix dossiers de candidature | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], adiac-congo.com [dostęp 2020-08-18].
  22. Election présidentielle : Neuf candidatures retenues par la Cour constitutionnelle | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], adiac-congo.com [dostęp 2020-08-18].
  23. AfricaNews, Congo's Sassou Nguesso assures of first round win in presidential poll [online], Africanews, 6 marca 2016 [dostęp 2020-08-18] (ang.).
  24. AfricaNews, Congo: Leading opposition candidate wants March 20 polls postponed [online], Africanews, 4 marca 2016 [dostęp 2020-08-18] (ang.).
  25. Congo's Sassou Nguesso seeks first round knock-out in election, „Reuters”, 18 marca 2016 [dostęp 2020-08-18] (ang.).
  26. Protest, tear gas in Congo as Sassou Nguesso seeks to extend rule, „Reuters”, 20 marca 2016 [dostęp 2020-08-18] (ang.).
  27. Congo president set for re-election, early results show, „Reuters”, 22 marca 2016 [dostęp 2020-08-18] (ang.).
  28. Congo president wins third term, opposition cries foul [online], news.yahoo.com [dostęp 2020-08-18] (ang.).
  29. Congo's Sassou Nguesso wins re-election, opposition vows protests, „Reuters”, 24 marca 2016 [dostęp 2020-08-18] (ang.).
  30. Constitutional Court Raport [online], web.archive.org, 25 kwietnia 2016, s. 7 [dostęp 2020-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-25].