Wybrzeże Księżniczki Marty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wybrzeże Księżniczki Marty
Princess Martha Coast
Kronprinsesse Märtha Kyst
ilustracja
Terytorium

 Antarktyda

Miejscowości

brak

Wydarzenia historyczne

Odkrycia i badania Antarktyki

Rodzaj obiektu

Wybrzeże

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry znajduje się punkt z opisem „Wybrzeże Księżniczki Marty”
Ziemia72°00′S 7°30′W/-72,000000 -7,500000
Norweska stacja badawcza Troll (2009)

Wybrzeże Księżniczki Marty (ang. Princess Martha Coast, norw. Kronprinsesse Märtha Kyst)[1] – część wybrzeża Ziemi Królowej Maud na Antarktydzie Wschodniej, między Wybrzeżem Cairda na Ziemi Coatsów a Wybrzeżem Księżniczki Astrid.

Na wybrzeżu znajduje się norweska całoroczna stacja badawcza Troll.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Obszar został nazwany na cześć szwedzkiej księżniczki Marty (1901–1954), żony norweskiego następcy tronu Olafa V (1903–1991)[2].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Część wybrzeża Ziemi Królowej Maud w Antarktydzie Wschodniej[3]. Rozciąga się między Wybrzeżem Cairda na Ziemi Coatsów (granicą jest koniec jęzora lodowca Stancomb-Wills Glacier, 20°W), a Wybrzeżem Księżniczki Astrid (granicę stanowi południk 5°E)[3]. Wzdłuż całego wybrzeża rozciągają się lodowce szelfowe charakteryzujące się klifami lodowymi o wysokości 20–35 metrów[3].

We wschodniej części Wybrzeża Księżniczki Marty znajduje się norweska całoroczna stacja badawcza Troll[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obszar w pobliżu Wybrzeża Księżniczki Marty był pierwszym fragmentem Antarktydy dostrzeżonym 27 stycznia 1820 roku przez rosyjskiego badacza Fabiana Bellingshausena (1778–1852), który nie zdawał sobie sprawy z własnego odkrycia[5].

Wybrzeże zostało odkryte z powietrza 18 lutego 1930 roku przez norweskiego badacza polarnego Hjalmara Riiser-Larsena (1890–1965)[6] podczas trzeciej wyprawy norweskiej w latach 1929–1930[7]. Riiser-Larsen pobieżnie zmapował region na podstawie obserwacji z powietrza[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]