Wyczyniec polny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyczyniec polny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

wyczyniec

Gatunek

wyczyniec polny

Nazwa systematyczna
Alopecurus myosuroides Huds.
Fl. Angl. 23 1762

Wyczyniec polny (Alopecurus myosuroides Huds.) – gatunek wieloletniej rośliny, należącej do rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy rośnie w zachodniej i południowej Europie, północnej Afryce i południowo-zachodniej Azji. Ponadto zawleczony na pozostałą część Europy, do Ameryki i Australii[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Szorstkie źdźbło do 50 cm wysokości.
Kwiaty
Zebrane w kłoski, te z kolei zebrane w wałkowatą, zwężoną na końcach wiechę szerokości około 5 mm. Plewy zrośnięte ze sobą powyżej połowy, krótko orzęsione na brzegu i na grzbiecie. Plewka dolna z ością u nasady[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina dwuletnia, chwast. Rośnie na polach, ugorach i rowach. Kwitnie od maja do lipca. Liczba chromosomów 2n = 14[5]. Gatunek charakterystyczny zbiorowisk chwastów upraw okopowych z rzędu Polygono-Chenopodietalia[6].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Gatunek zróżnicowany na dwie odmiany[3]:

  • Alopecurus myosuroides var. myosuroides - występuje w całym zasięgu gatunku
  • Alopecurus myosuroides var. tonsus (Blanche ex Boiss.) R.R.Mill - rośnie od Grecji na zachodzie po Pakistan na wschodzie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-01-15] (ang.).
  3. a b Alopecurus myosuroides na eMonocot [dostęp 2014-01-15].
  4. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  5. Alopecurus myosuroides na Flora of China [dostęp 2014-01-15].
  6. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.