Włodzimierz Schild

Włodzimierz Schild
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	30 marca 1894 ; Niechcice
Data i miejsce śmierci	27 stycznia 1941 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1915–1926
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; I Korpus Polski; Wojsko Polskie
Jednostki	1 pułk ułanów; 2 pułk konny w Rosji; 14 pułk ułanów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Włodzimierz Schild (ur. 30 marca 1894 w Niechcicach, zm. 27 stycznia 1941 w Warszawie) – żołnierz armii rosyjskiej, porucznik kawalerii Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 30 marca 1894 w rodzinie Augusta i Anny z d. Bucholc^[1]. Absolwent gimnazjum w Częstochowie. Zmobilizowany w 1914 do armii rosyjskiej. Następnie od czerwca 1917 jako żołnierz w 1 pułku ułanów z którym wziął udział w walkach w bitwie pod Krechowcami. Następnie jako żołnierz 2 pułku konnego w Rosji, który przekształcono później w 14 pułk ułanów. W szeregach tego pułku brał udział w walkach na froncie wojny polsko-bolszewickiej, gdzie został ciężko ranny. Za dzielność i odwagę w walce odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Przeniesiony do rezerwy w 1926. Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B12-2-5)^[2].

Żonaty od 1924 z Wandą Węgłowską, mieli jednego syna^[1].

Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
Witold Czaykowski: Zarys historii wojennej 14-go pułku Ułanów Jazłowieckich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.