XVIII Mistrzostwa Świata w Lataniu Precyzyjnym
XVIII Mistrzostwa Świata w Lataniu Precyzyjnym – zawody lotnicze Międzynarodowej Federacji Lotniczej (FAI) w lataniu precyzyjnym, organizowane w dniach 13-19 lipca 2008 w Ried im Innkreis w Austrii, razem z XVI Mistrzostwami Świata w Lataniu Rajdowym. Zwyciężyli w nich indywidualnie i zespołowo zawodnicy czescy, drugie miejsce indywidualnie oraz zespołowo zajęli Polacy.
Uczestnicy
[edytuj | edytuj kod]W zawodach sklasyfikowano 62 zawodników z 13 państw: Czech (10), Polski (9), Austrii (9), Francji (6), Wielkiej Brytanii (6), Rosji (4), RPA (4), Nowej Zelandii (3), Niemiec (3), Szwajcarii (3), Szwecji (2), Danii (2) i Słowenii (1). Po paru latach przerwy ponownie wzięła w mistrzostwach udział Nowa Zelandia.
Najpopularniejszym samolotem, używanym przez połowę zawodników, była Cessna 152 (31 zawodników), następnie Cessna 150 (16), Cessna 172 (6), dalej Glastar (2), Zlin Z-43 (2), Zlin Z-42 (1), 3Xtrim (1), Piper PA-18 (1), HB-23 (1) i Van's RV-7A (1) (liczby biorących udział samolotów były mniejsze, gdyż część zawodników korzystała z tych samych maszyn).
W skład polskiej ekipy wchodziło 9 zawodników:
- Michał Bartler – Cessna 152 SP-KCH
- Janusz Darocha – Cessna 152 SP-AKP
- Wacław Wieczorek – Cessna 152 SP-AKP
- Michał Wieczorek – Cessna 152 SP-KWW
- Bolesław Radomski – Cessna 152 SP-KCH
- Michał Osowski – Cessna 152 SP-AKO
- Jerzy Markiewicz – Cessna 152 SP-KWW
- Krzysztof Skrętowicz – 3Xtrim SP-YUD
- Zbigniew Chrząszcz – Cessna 152 SP-AKO
Kapitanem zespołu i trenerem reprezentacji był Andrzej Osowski.
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Zawody prowadzono na lotnisku Ried–Kirchheim (LOLK) koło miasta Ried im Innkreis. Od 7 lipca prowadzone były treningi. Uroczyste otwarcie zawodów miało miejsce 13 lipca 2008 w niedzielę. Konkurencje miały się rozpocząć od 15 lipca (testy nawigacyjne), 16 lipca planowano konkurencję lądowań, a 17 i 18 lipca konkurencje nawigacyjne, lecz z uwagi na złą pogodę program uległ zmianie i pierwszą konkurencję nawigacyjną rozegrano 16 lipca, a próby lądowania zostały przesunięte na kolejne dni.
W pierwszej konkurencji nawigacyjnej ("czerwonej") pierwsze miejsca zajęli Czesi Luboš Hájek (ze świetnym wynikiem tylko 12 punktów ujemnych) i Jiří Filip, dalej Słoweniec Robert Verbancic, a dalej zawodnicy polscy. Czołowe wyniki:[1]
- Luboš Hájek Czechy – 12 pkt
- Jiří Filip Czechy – 66 pkt
- Robert Verbančič Słowenia – 82 pkt
- Wacław Wieczorek Polska – 85 pkt
- Michał Bartler Polska – 110 pkt
- Michał Wieczorek Polska – 113 pkt
- František Cihlář Czechy – 116 pkt
- Janusz Darocha Polska – 132 pkt
- Jerzy Markiewicz Polska – 151 pkt
Drugą konkurencję nawigacyjną ("zieloną") rozegrano 18 lipca. Po niej na prowadzeniu pozostał Luboš Hájek, natomiast Jiří Filip utracił dobrą pozycję, tracąc 165 punktów. Wyniki drugiej próby:[2]
- Wacław Wieczorek Polska – 33 pkt
- Robert Verbančič Słowenia – 47 pkt
- Michal Filip Czechy – 48 pkt
- Krzysztof Skrętowicz Polska – 51 pkt
- Luboš Hájek Czechy – 76 pkt
- Petr Opat Czechy – 84 pkt
- Wolfgang Schneckenreither Austria – 92 pkt
- Zbigniew Chrząszcz Polska – 97 pkt
- Michał Bartler Polska – 106 pkt
19 lipca rano ukończono próby lądowań. Mistrzem świata w precyzyjnym lądowaniu został Hans Gutmann z Austrii. Oprócz Michała Wieczorka (syn Wacława Wieczorka), który zajął drugie miejsce, większość polskich zawodników pogorszyła w tej próbie swoje pozycje w stosunku do czołówki Czechów (J. Darocha – 53 pkt, W. Wieczorek – 55 pkt, M. Bartler – 68 pkt). Czołowe wyniki konkurencji lądowań:[3]
- Hans Gutmann Austria – C-152 – 12 pkt
- Michał Wieczorek Polska – C-152 – 17 pkt
- Werner Unold Szwajcaria – C-152 – 17 pkt
- Patrick Bats Francja – C-152 – 19 pkt
- Daroish Kraidy Nowa Zelandia – C-150 – 20 pkt
- Petr Opat Czechy – C-152 – 22 pkt
- Luboš Hájek Czechy – C-152 – 22 pkt
- Jiří Jakeš Czechy – C-152 – 25 pkt
- Michal Filip Czechy – C-152 – 27 pkt
19 lipca miało też miejsce ustalenie końcowych wyników oraz rozdanie nagród.
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]Indywidualnie:
# | Pilot | Państwo | Typ samolotu i numer rej.[4] | Punkty karne za: nawigację + rozpoznanie + lądowania = ogółem | |||
1. | Luboš Hájek | Czechy | Cessna 152 OK-NAV | 18 | 70 | 22 | = 110 |
2. | Wacław Wieczorek | Polska | Cessna 152 SP-AKP | 78 | 40 | 55 | = 173 |
3. | Robert Verbančič | Słowenia | Cessna 152 S5-DMI | 89 | 40 | 61 | = 190 |
4. | Michal Filip | Czechy | Cessna 152 OK-IKH | 60 | 140 | 27 | = 227 |
5. | Michał Wieczorek | Polska | Cessna 152 SP-KWW | 157 | 80 | 17 | = 254 |
6. | Petr Opat | Czechy | Cessna 152 OK-NAV | 93 | 160 | 22 | = 275 |
7. | Michał Bartler | Polska | Cessna 152 SP-KCH | 96 | 120 | 68 | = 284 |
8. | František Cihlář | Czechy | Cessna 152 OK-IKC | 132 | 140 | 42 | = 314 |
9. | Janusz Darocha | Polska | Cessna 152 SP-AKP | 197 | 80 | 53 | = 330 |
10. | Bolesław Radomski | Polska | Cessna 152 SP-KCH | 231 | 130 | 42 | = 403 |
Pozostałe miejsca polskich zawodników:
# | Pilot | Państwo | Typ samolotu i nr rej. | Punkty karne za: nawigację + rozpoznanie + lądowania = ogółem | |||
16. | Michał Osowski | Polska | Cessna 152 SP-AKO | 201 | 120 | 89 | = 510 |
24. | Jerzy Markiewicz | Polska | Cessna 152 SP-KKW | 150 | 200 | 254 | = 604 |
35. | Krzysztof Skrętowicz | Polska | 3Xtrim SP-YUD | 741 | 60 | 90 | = 891 |
45. | Zbigniew Chrząszcz | Polska | Cessna 152 SP-AKO | 1135 | 130 | 34 | = 1299 |
Zespołowo:
- Czechy – 612 pkt karnych
- Luboš Hájek – 110 pkt, #1
- Michal Filip – 227 pkt, #4
- Petr Opat – 275 pkt, #6
- Polska – 711 pkt
- Wacław Wieczorek – 173 pkt, #2
- Michał Wieczorek – 254 pkt, #5
- Michał Bartler – 284 pkt, #7
- Francja – 1538 pkt
- Patrick Bats – 429 pkt, #12
- Eric Daspet – 505 pkt, #15
- David Le Gentil – 604 pkt, #23
- Austria – 1849 pkt
- Anton Tonninger, jr. – 565 pkt, #18
- Wolfgang Schneckenreither – 596 pkt, #22
- Paul Szameitat – 688, #28
- Szwajcaria – 3348 pkt
- Niemcy – 3562 pkt
- Wielka Brytania – 3944 pkt
- Rosja – 4212 pkt
- Południowa Afryka – 5125 pkt
- Nowa Zelandia – 6590 pkt
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- 18th FAI World Precision Flying Championship (ang.)
- Wyniki na stronie WM Ried