Zabłocie (rejon korelicki)
53°31′15″N 26°01′58″E/53,520833 26,032778
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231435 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 53°31′15″N 26°01′58″E/53,520833 26,032778
| |
Zabłocie (biał. Забалацце, Zabałaccie; ros. Заболотье, Zabołotje) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie korelickim, w sielsowiecie Maluszyce.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. folwark i zaścianek położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Korelicze. Drobne majątki posiadała tu szlachta muzułmańska i katolicka.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżąca w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim, w gminie Korelicze[2]. W 1921 miejscowość liczyła 238 mieszkańców, zamieszkałych w 38 budynkach, w tym 223 Białorusinów, 10 Polaków i 5 Tatarów. 224 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 9 rzymskokatolickiego i 5 muzułmańskiego[2].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zabołocie (23) al. Zabłocie, pow. nowogródzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 194.
- Mapa WIG Korelicze. [dostęp 2023-10-22]. (pol.).
