Zapis zwykły

Zapis zwykły (zapis - do 23 października 2011 roku) – rozrządzenie testamentowe, mocą którego spadkodawca zobowiązuje swego spadkobiercę testamentowego lub ustawowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby – zapisobiercy (art. 968 kodeksu cywilnego). Z chwilą otwarcia spadku powstaje stosunek zobowiązaniowy, w którym zapisobierca jest wierzycielem, a spadkobierca lub zapisodawca – dłużnikiem. Zapis może być uczyniony pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu.

Zapis zwykły uregulowany jest w polskim Kodeksie cywilnym w księdze czwartej, tytuł III, dział III, rozdział I zapis zwykły. Regulacja obejmuje art. 968 - 981 Kodeksu cywilnego. Odniesienia do zapisu zwykłego znajdują się również w innych przepisach prawa.

Dalszy zapis

Spadkodawca może obciążyć zapisem także zapisobiorcę. Zapisobiorca obciążony obowiązkiem wykonania dalszego zapisu może zwolnić się od tego obowiązku także w ten sposób, że dokona bezpłatnie na rzecz dalszego zapisobiorcy przeniesienia praw otrzymanych z tytułu zapisu albo przelewu roszczenia o jego wykonanie.

Wykonanie zapisu

Zapisobiorca nie nabywa przeznaczonego mu prawa bezpośrednio, a jedynie może żądać jego wykonania od obciążonego zapisem spadkobiercy. W braku odmiennej woli spadkodawcy zapisobiorca może żądać wykonania zapisu niezwłocznie po ogłoszeniu testamentu. Jednakże zapisobiorca obciążony dalszym zapisem może powstrzymać się z jego wykonaniem aż do chwili wykonania zapisu przez spadkobiercę.

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, zapis obciąża ich w stosunku do wielkości ich udziałów spadkowych, chyba że spadkodawca postanowił inaczej. Przepis ten stosuje się odpowiednio do dalszego zapisu.

Zwolnienie od wykonania zapisu

Jeżeli osoba, na której rzecz został uczyniony zapis, nie chce lub nie może być zapisobiorcą, obciążony zapisem zostaje zwolniony od obowiązku jego wykonania, powinien jednak w braku odmiennej woli spadkodawcy wykonać dalsze zapisy.

Przedawnienie roszczeń

Roszczenie z tytułu zapisu przedawnia się z upływem lat pięciu od dnia wymagalności zapisu.

Zobacz też

• Zapis windykacyjny
• Polecenie (prawo spadkowe)
• Wykonawca testamentu

Linki zewnętrzne

• Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. — Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360)

Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 1 listopada 2011. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.